Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 502
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
przyjrzenie się dla porównania i kontrastu wszystkim rodzajom typicznych ofiar oraz ich znaczeniu. Zauważamy, że poszczególne rodzaje typicznych ofiar nie przedstawiają różnych ofiar antytypicznych, lecz różne zarysy jednej ofiary. Na przykład nasz Pan złożył antytypiczną ofiarę za grzech, całopalną, śniedną, spokojną, dobrowolną, dziękczynną i pochwalną. Nie oznacza to, że złożył siedem różnych ofiar. Nasz Pan złożył tylko jedną ofiarę. Mimo to, złożył antytypy wyżej wspomnianych siedmiu ofiar. Co one oznaczają? Siedem różnych aspektów Jego jednej ofiary: Jego ofiara za grzech podkreśla ten aspekt Jego ofiary, który dokonuje pojednania za grzech. Jego ofiara całopalna podkreśla rezultat tej ofiary u Boga, tj. jej wynikiem jest zamanifestowanie przyjęcia tej ofiary przez Boga. Jego ofiara śniedna podkreśla myśl, że Swoją ofiarę składał służąc prawdą, co przynosiło zaszczyt Ojcu w Jego osobie, charakterze, planie i dziele. Składanie przez Niego ofiary spokojnej podkreśla myśl, że Jego ofiara była wypełnieniem Jego ślubów i przymierza ofiary, zawartego przez Niego z Bogiem. Jego ofiara dobrowolna podkreśla myśl o składaniu przez Niego ofiary w sposób jak najbardziej chętny i dobrowolny. Jego ofiara dziękczynna podkreśla myśl, że ofiara Chrystusa była zgodna z miłością obowiązkową, sprawiedliwością, która – przejawiana wobec Boga – zawsze zawiera w sobie wdzięczność należną Bogu; oznacza też, że Jego ofiara nigdy nie była składana w sprzeczności z taką miłością obowiązkową. Natomiast ofiara pochwalna podkreśla myśl, że ofiara Chrystusa wypływała z miłości bezinteresownej i była nią przepełniona. W ten sam sposób typy odnoszą się do zarysów jednej ofiary Kościoła. Siedem typicznych ofiar nie przedstawia więc siedmiu antytypicznych ofiar, lecz siedem różnych zarysów jednej ofiary Chrystusa i jednej ofiary Kościoła. Niektóre z takich zarysów znajdą swe antytypy w poświęconej służbie świata w następnym Wieku.