Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 504
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
Z pewnością prawdą jest, że gdy zgodnie z antytypem wersetu 7 narzędzia Boga doprowadziły nas do pokuty [są one podmiotem dla czasownika wezmą z w.8], głosiły one [ofiara śniedna] oczywiście podstawy poselstwa Ewangelii związane z usprawiedliwieniem jako jedynym lekarstwem na beznadziejny, zgubiony stan, który jako pokutujący grzesznicy poznaliśmy w tak smutnych okolicznościach (Rzym. 8:3,4; 5:6; Dz.Ap. 4:12). Głoszenie takie ukazywało Boską miłość do zgubionego i potępionego rodzaju w celu zbawienia go od klątwy (5Moj. 23:5; Izaj. 38:17; Jer. 31:3; Efez. 2:4,5; Tyt. 2:11; 3:4; 1Tym. 2:4; 4:10). Pokazywało też fakt, że Jego miłość do zgubionego rodzaju była tak wielka, że dał Swego jednorodzonego Syna na śmierć, by stał się ofiarą za grzech za rodzaj ludzki (Izaj. 53:4-12; Jana 3:16,17; Rzym. 5:6,8; 8:32; 2Kor. 5:18,21; 1Tym. 2:5; 1Jana 4:9,10). Głoszenie takie obwieszczało również, że Chrystus był bez grzechu (Psalm 45:8; Izaj. 42:21; 53:9; Zach. 9:9; Łuk. 1:35; Jana 8:46; Dz.Ap. 3:14; Żyd. 4:15; 7:26; 1Piotra 1:19; 2:22; 1Jana 3:5). Następnie przedstawiało ono myśl, że był On odpowiedni na ofiarę za grzech (Izaj. 53:10-12; Rzym. 8:3). Takie głoszenie na temat Chrystusa jako ofiary za grzech dowodziło, że naprawdę umarł On za nasze grzechy jako ofiara za grzech za nas (Mat. 20:28; Jan 1:29; 3:14-17; 6:51; 10:11, 17; Dz.Ap. 20:28; 1Kor. 5:7; 8:11; 15:3; 1Kor. 15:14,15; Gal. 1:4; 3:13; 4:4,5; Żyd. 2:9; 9:26, 28; 10:12; 13:11, 12; 1Piotra 1:18, 19; 2:21,24; 3:18). Wreszcie, przedstawiało myśl, że Jego ofiara za grzech była skuteczna dla ubłagania (Izaj. 53:4-12; Dan. 9:24,26; Rzym. 3:24-26; 2Kor. 5:19,21; Kol. 1:20; Żyd. 1:3; 1Jana 1:7; 2:2; 4:10). Nie ulega wątpliwości, że począwszy od Pięćdziesiątnicy aż do czasów obecnych głoszenie takie ma miejsce wobec pokutujących poprzez narzędzia, jakich Chrystus wobec nich używa, które my wymieniliśmy powyżej.
(27) W antytypie ofiary za grzech nie są uwzględnione czyny Boga, będące wynikiem przedstawienia Mu tej ofiary. Z tego powodu nie zostały one podane w poprzednim akapicie,