Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 510
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
poselstwo, że śmierć Chrystusa jest w stanie odsunąć od nas Boskie niezadowolenie i uczynić Boga naszym przyjacielem. Widzimy więc, że antytypiczna ofiara śniedna dała nam zapewnienie o tym zarysie antytypicznej ofiary całopalnej. Zatem Biblia oraz doświadczenie nasze własne oraz innych dowodzą, że w czasie Wieku Ewangelii prospektywnym usprawiedliwionym z wiary głoszony był każdy zarys antytypicznej ofiary całopalnej.
(32) Jeszcze raz podkreślamy myśl, że werset 8 w antytypie odnosi się wyłącznie do głoszenia tych zarysów Ewangelii, które są przystosowane do pociągania do wiary prawdziwie pokutujących. Nie opisuje on efektu tego głoszenia u nich, tj. wzbudzenia w nich wiary i okazania jej przez nich ku usprawiedliwieniu. Opisuje po prostu rolę, jaką wobec pokutujących mają do odegrania ożywione i nieożywione narzędzia Boga, przygotowujące ich do okazania wiary. Efekt, zamierzony jako wynik takiego głoszenia, nie jest przedstawiony w wersecie 8, lecz w wersecie 12, o czym się przekonamy, gdy zaczniemy wyjaśniać ten werset. Gdy rozważymy typiczne dzieło odłączania z wersetu 6, typiczne dzieło oczyszczania z wersetu 7 oraz typiczne wzięcie do ręki trzech rodzajów ofiar z wersetu 8, a następnie zastanowimy się nad tym, co zostało powyżej przedstawione o ich antytypach, a także porównamy te proponowane antytypy z odnośnymi naukami biblijnymi oraz doświadczeniami naszymi własnymi oraz innych – harmonia wszystkich tych spraw potwierdza naszemu sercu i umysłowi, że Pan udzielił nam prawdziwego zrozumienia typu. Dodatkowo potwierdza to naukę naszego Pastora na temat usprawiedliwienia tymczasowego jako łaski udzielonej przez Pana Lewitom Wieku Ewangelii dzięki wierze w Boskie obietnice i z uwagi na ofiarniczą śmierć Chrystusa za świat, a więc i za nich. Wierzymy, że nasza uczta przy tych czterech dotychczas rozważonych wersetach tego rozdziału posłuży dalszemu zaostrzeniu naszych apetytów na pozostałe