Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 517
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
i Jego wniebowstąpieniu (Dz.Ap. 1:7; 2:4, 12, 16, 33; Efez. 4:7,8). Pozostaje tutaj do zastosowania trzecie znaczenie – usankcjonowanie, zatwierdzenie, rekomendacja, gwarantowanie, zabezpieczenie. Przez położenie (dosłownie oparcie) rąk na Lewitach, Izraelici symbolizowali więc zatwierdzenie Lewitów do ich urzędowego dzieła. Jest to typem tego, jak w czasie Wieku Ewangelii nominalny lud Boży przy antytypicznym oczyszczaniu i poświęcaniu zatwierdzał prospektywnych i prawdziwie usprawiedliwionych z wiary do antytypicznego urzędu Lewity. Nominalny lud Boży zatwierdzał prospektywnych usprawiedliwionych z wiary, gdy ci okazywali wiarę prowadzącą do usprawiedliwienia. Czynił to też wtedy, gdy miały miejsce ich publiczne deklaracje – czy to przez konfirmację, czy też w mniej formalny sposób informowanie zebranego zgromadzenia o swym doświadczeniu lub wstąpieniu do kościoła, jak było to praktykowane wśród kościołów nierytualistycznych. Wszyscy przypominamy sobie, w jaki sposób nasze postępowanie pod tym względem było pochwalane przez członków kościoła, którzy okazywali swą aprobatę przez uścisk dłoni, złożenie gratulacji, uśmiechy oraz inne spojrzenia, słowa i formy aprobaty, często przez głosowanie przyjmując odnośne osoby za członków kościoła w lokalnym zborze.
(39) Co więcej, taka aprobata była okazywana w kolejnych etapach poświęcania antytypicznego Lewity do jego służby. Jednym z nich był etap przygotowania, szkolenia. Jak już się dowiedzieliśmy, Lewici Gerszonici przedstawiają tych antytypicznych Lewitów, (1) którzy pomagali ludziom w dochodzeniu do usprawiedliwienia (Libnici); oraz tych, (2) którzy pomagali niektórym w dochodzeniu do poświęcenia (Szimeici). Do wykonywania pierwszego dzieła trzeba prowadzić pracę ewangelizacyjną, co było wykonywane przez zawodowych ewangelistów lub pastorów czy katechetów pracujących na polu ewangelizacyjnym, a także działaczy świeckich, takich jak nauczyciele i kierownicy szkół niedzielnych, świeccy kaznodzieje, starsi, przywódcy zborów lub nieurzędowi członkowie kościoła. By jednak