Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 536
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
Chrystusa, ponieważ to Bóg działa w tej manifestacji – przez przebaczenie, przypisanie grzesznikowi sprawiedliwości Chrystusa oraz pociągnięcie go do stanu pokoju ze Sobą. Chociaż ofiara całopalna reprezentuje te czyny jako manifestowanie przez Boga przyjęcia ofiary za grzech, składanie ofiary całopalnej przez Mojżesza jest typem pracy wykonywanej przez naszego Pana w związku z tym manifestowanym przyjęciem przed, w czasie i po przyjściu pokutującego grzesznika do wiary. Co zatem przedstawia składanie przez Mojżesza ofiary całopalnej? Wydaje się nią być służba Jezusa zmierzająca do wzbudzenia w pokutującym grzeszniku usprawiedliwiającej wiary, pokoju z Bogiem, rozwoju wiedzy i sprawiedliwości oraz bodźców do poświęcenia w tak usprawiedliwionej osobie, jako dowodów, że Bóg przyjął Jego ofiarę za każdą jednostkę, która doświadcza usprawiedliwienia z wiary. Wypracowuje On w nich te rzeczy tak często, jak często wymagają tego ich doświadczenia. Wszystkich tych aktów dokonuje przez Słowo, wsparte przez odpowiednią opatrzność. W ten sposób składa On ofiarę całopalną dla Lewitów Wieku Ewangelii.
(59) Gdy my, poświęceni, spoglądamy wstecz na nasze doświadczenia ze składaniem przez Chrystusa Jego ofiary całopalnej (rozumianej tak, jak to właśnie wyjaśniliśmy) w związku z nami jako usprawiedliwionymi wierzącymi, wszyscy możemy potwierdzić, że rzeczywiście pełnił On taką służbę wobec nas przez odpowiednie nauki Słowa Bożego oraz przez różne doświadczenia, w jakie nas wprowadzał. Naukami tymi służył nam przez pastorów, nauczycieli i kierowników szkół niedzielnych, przez innych mniej lub bardziej dojrzałych wierzących, przez świadectwa innych, rozmowy oraz czytanie odpowiednich książek, szczególnie Biblii. Z pewnością wszyscy przypominamy sobie takie nauki, a nasze wspomnienia biegną do nich z pewną dozą czułości. Na pewno wszyscy przypominamy sobie, jak dzięki temu rozwijała się nasza wiara w odnośne akty ze strony Boga i Chrystusa przed usprawiedliwieniem; jak wzmacniana, powiększana, potwierdzana i dopełniana była nasza wiara w usprawiedliwiające