Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 548
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
na dwa rodzaje: (1) tymczasowych i (2) ostatecznych. Tymczasowymi pierworodnymi są wszyscy usprawiedliwieni i wszystkie nowe stworzenia (ci drudzy są takimi aż do uczynienia ich powołania i wyboru pewnym, tj. aż do śmierci wiernych). Oznacza to, że należą oni do pierworodnych warunkowo, ponieważ jeśli chodzi o obraz skończony, ci usprawiedliwieni z wiary, którzy nie poświęcają się, w skończonym obrazie przestają być Lewitami; natomiast te nowe stworzenia, które nie odnoszą zwycięstwa, w skończonym obrazie przestają być Kapłanami. Prawdziwi pierworodni w skończonym obrazie wyłaniają się pod koniec Wieku z nowych stworzeń: tych utracjuszy koron, którzy po oczyszczeniu pozostają wierni jako antytypiczni Lewici, oraz tych zachowujących korony, którzy pozostają wierni jako antytypiczni Kapłani. Młodociani Godni należą więc obecnie do pierworodnych tymczasowych, którymi też wraz ze Starożytnymi Godnymi będą w czasie następnego Wieku. Jednak w skończonym obrazie te klasy, jako ostateczni zwycięzcy, będą należeć do ostatecznych Lewitów i pierworodnych. Należy pamiętać o powyższych rozróżnieniach, by móc zrozumieć, w jaki sposób Lewici Wieku Ewangelii – usprawiedliwieni z wiary – mogli należeć do pierworodnych. Są oni pierworodnymi tymczasowymi, nie ostatecznymi.
(72) Wyrażenie „oddani, oddani” jest hebraizmem, podobnym do „świątnicy najświętszej”. Ma ono na celu podkreślenie najwyższego stopnia oddania. Przekład A.V. poprawnie oddaje ten sens wyrażeniem „całkowicie oddani”, ponieważ oznacza ono oddani w najwyższym, najpełniejszym znaczeniu tego słowa. Wybór Lewitów w zamian za pierworodnych opisany jest w 4Moj. 3:40-51, co wyjaśniliśmy w trakcie omawiania tego fragmentu w rozdziale II. Jak można zauważyć, przekład Rotherhama niektórych części tego wersetu bardzo różni się od przekładu A.V. Rotherham trzyma się lepszej wersji oryginału niż przekład A.V. Dr Ginsberg, który dostarczył nam najlepsze wydanie hebrajskiego Starego Testamentu, przedstawia wersję przyjętą przez Rotherhama