Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 551
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
wyzwalani, natomiast tymczasowo pierworodni z usprawiedliwionych w przypadku utraty swego tymczasowego stanowiska odpadają do tych urodzonych później. Pierworodni z ludzi w skończonym obrazie przedstawiają nowe stworzenia, a pierworodni ze zwierząt – ich człowieczeństwo. Pierworodni z ludzi Izraela w skończonym obrazie reprezentują więc nowe stworzenia, ostatecznie jako Maluczkie Stadko i Wielką Kompanię, natomiast pierworodni ze zwierząt Izraela w skończonym obrazie reprezentują ich człowieczeństwo. Pierworodni z ludzi Egiptu w skończonym obrazie przedstawiają nowe stworzenia z klasy wtórej śmierci, natomiast pierworodni ze zwierząt Egiptu reprezentują ich człowieczeństwo. Jak zauważamy, pierworodni zostali ocaleni przez krew. Będąc typem ceny okupu, krew ta typicznie kupiła ich dla Boga, który zachował ich przez to, że pozostawali w domu Bożym. W ten sposób Bóg stał się ich właścicielem, i to w dniu zniszczenia przez Boga pierworodnych Egiptu, gdy odłączał dla siebie pierworodnych Izraela. Taka jest myśl wersetu 17. Skoro pierworodni należeli do Boga, a On wymienił ich na pokolenie Lewiego, pokolenie to stało się oczywiście Jego własnością, tak jak uczą o tym wersety 16-18.
(75) Pozostawiając wersety 16-18 jako w sposób wystarczający omówione powyżej, podejmujemy obecnie rozważenie wersetu 19. Jest w nim wiele spraw wymagających wyjaśnienia w typie i antytypie. Jak podano na marginesie, dosłowne tłumaczenie pierwszego zdania brzmi: „I dałem Lewitów, dałem Aaronowi i synom jego”. Wytłuszczone w kursywie słowo dałem ma na celu podkreślenie w pełni udzielonego daru. Wytłuszczone w kursywie słowo dałem ma na celu podkreślenie w pełni udzielonego daru. W typie Lewici zostali całkowicie oddani Aaronowi i jego synom do rozbierania, stawiania i przenoszenia przybytku oraz jego sprzętów, a także do uczenia ludzi o ich obowiązkach i przywilejach w związku z przybytkiem i jego służbą. W antytypie Lewici Wieku Ewangelii nie tylko służyli ludziom pomocą w ich relacji wobec Chrystusa i Kościoła oraz służby z nimi związanej, lecz szczególnie służyli Jezusowi i Kościołowi, prowadząc ludzi