Epifaniczny tom 8 – rozdział 8 – str. 562
Oczyszczenie, poświęcenie i służba Lewitów Wieku Ewangelii
Watykańskiego i Aleksandryjskiego przez Tischendorfa, kiedykolwiek różniły się one od A.V., podanych u dołu stron wydania Nowego Testamentu przez Tauchnitza.
(85) Stosownej pomocy udzielali mu też inni antytypiczni Kehatyci. Pomagały mu niektóre egzegetyczne przypisy cytowane w Diaglocie, pochodzące od różnych komentatorów. Jak mógłby napisać chronologiczne rozdziały P 2 i 3 bez pomocy chronologów? Jak mógłby napisać rozdział na temat antychrysta w P 2 oraz pierwszą część P 3 bez pomocy historyków Kościoła, np. długi cytat, jaki podaje w tym rozdziale, w którym papież chełpi się swym tytułem, prerogatywami, bogactwami, służbą i terytoriami, który zacytował i skrócił z Dziejów i pomników męczenników Foxe’a? Rozdział ten bezpośrednio dowodzi, że w czasie jego przygotowywania zaglądał on do Mosheima, Lorda, White’a oraz innych pisarzy na temat historii Kościoła. Jak mógłby napisać rozdział o Piramidzie w P 3 bez pomocy antytypicznych Hebronitów na polu archeologii? P 4 zawiera mnóstwo cytatów pochodzących od antytypicznych Kehatytów Hebronitów. P 5 mieści w sobie wiele informacji leksykalnych i gramatycznych, jakie uzyskał od antytypicznych Amramitów Eliezerytów. Nasz Pastor także w Strażnicy bardzo często cytował lub wykorzystywał materiały pochodzące od wszystkich czterech grup antytypicznych Kehatytów. Widzimy więc szczególną pomoc, jaką on, jako szczególny Kapłan rzecznik, otrzymywał od antytypicznych Kehatytów. Przy odpowiednich okazjach wyrażał swą wdzięczność wobec nich za taką pomoc.
(86) Posłannik Epifanii również wyraża swoją wdzięczność za pomoc otrzymaną od Lewitów Wieku Ewangelii. Zilustrujemy to na kilku przykładach. Bez faktów, jakie zgromadził od historyków i biografów Kościoła, nie byłby w stanie napisać artykułów takich jak: Eliasz – typ i antytyp; Achab i Benhadad – typ i antytyp; Achazjasz – typ i antytyp; Jehoram Judzki – typ i antytyp;