Epifaniczny tom 8 – rozdział 7 – str. 397
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – dok.
dowodzącym, że świętość jest niezbędnym warunkiem do niebiańskiego dziedzictwa twierdząc, że wystarczy w tym celu usprawiedliwienie z wiary, co ich przeciwnicy obalali.
(18) Na twierdzenie, że wszyscy członkowie kościołów narodowych są chrześcijanami, antytypiczny Achiezer odpowiadał, że kościoły narodowe to instytucje na wpół świeckie i że urodzenie się w jednym z nich nikogo nie czyni chrześcijaninem, tak jak nie czyni go nim urodzenie się w państwie, które jest połączone z jakimś kościołem. Na twierdzenie wysuwane przez Zwingliego, że pokropienie niemowlęcia czyni je uczestnikiem Przymierza Abrahamowego, tak jak obrzezanie czyniło niemowlę z Izraela uczestnikiem tego Przymierza, ponieważ chrzest zajął obecnie miejsce obrzezania, odpowiadał on, że potomkowie Abrahama przez obrzezanie rzeczywiście stawali się uczestnikami tego Przymierza, lecz by stać się jego uczestnikiem w czasie Wieku Ewangelii, trzeba być synem antytypicznego Abrahama – Boga – i zostać ochrzczonym. A może to uczynić tylko osoba dorosła, ponieważ tylko dorosły może odwrócić się od grzechu, błędu, samego siebie i świata, do Chrystusa jako swego Zbawiciela i Pana, a następnie okazać to w symbolu chrztu. Skutecznie używał swego poglądu na śmierć, pogrzeb i zmartwychwstanie chrześcijanina w obronie zanurzenia jako właściwego sposobu chrztu, w przeciwieństwie do zwolenników kropienia lub polewania, nawet jeśli nie rozumiał dokładnie prawdziwego chrztu i zanurzenia jako jego symbolu. Swego twierdzenia, że nawrócenie serca jest jedynym sposobem stania się chrześcijaninem, używał do odrzucania przemocy fizycznej jako środka zmuszającego ludzi do przyjmowania lub wyrzekania się jakichkolwiek poglądów czy religii. W ten sposób mocno bronił wolności religijnej, w przeciwieństwie do religijnego przymusu. Na twierdzenie, że chrzest niemowląt oczyszcza od pierwotnego grzechu i powoduje w niemowlęciu wiarę w Chrystusa odpowiadał, że wiara przychodzi przez słuchanie (zrozumienie i posłuszeństwo) Słowa Bożego (Rzym. 10:9, 10, 14, 17), czego niemowlę nie może uczynić, a nie przez wodę,