Epifaniczny tom 8 – rozdział 7 – str. 434
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – dok.
ten kościół jego czynów potwierdza jego skurczone udo. Przyzwyczajony przez długi czas do służalczego szacunku oddawanego przez wszystkich, z którymi wchodził w kontakt, Kalwin nie mógł znieść bardzo bezpośredniego scharakteryzowania go przez Serweta oraz jego odmowy poddania się mu. Pamiętając o typie, jesteśmy pewni, że Pan nie życzył sobie okazywania takiego szacunku Kalwinowi, utracjuszowi korony, przez Serweta, zachowującego koronę, gdy ten pierwszy stał i działał jako główny przedstawiciel kościoła poślubionego Panu i winnego niewierności. Prześladowczy duch czasów, od którego Kalwin nie mógł się całkowicie uwolnić, niewątpliwie stanowi okoliczność łagodzącą dla jego postępowania. Nie wolno nam jednak zapominać, że przez wiele lat potępiał on papieskiego ducha prześladowań i skierował do króla Francji wspaniałą publikację w obronie tolerancji religijnej. Niestety, ludzka niekonsekwencja! Orędownik tolerancji, mając władzę i będąc poddany w tej kwestii próbie, zapomniał o swych elokwentnych i logicznych prośbach, gdy sam był prześladowany, i splamił swój charakter i reputację jednym z największych pojedynczych przykładów nietolerancji i okrucieństwa w historii protestantyzmu. Kończymy ten smutny wątek radością w Panu z powodu lojalności Serweta i ze łzami z powodu upadku Kalwina.
(56) Powiedzieliśmy na temat Serweta wystarczająco dużo, by pokazać jego miejsce w planie Pana. Przechodzimy teraz do wykazania, jak w oparciu o swą naukę, że Bóg jest tylko jedną osobą, której centralnym przymiotem jest miłość, antytypiczny Achira ofiarował swą misę, czaszę i łyżkę. Jego misą było naprawianie wszelkiego postępowania przeciwnego tej nauce. Ganił i naprawiał więc postępowanie wszystkich, którzy jakąkolwiek inną istotę lub rzecz czynią równą Ojcu, co czynią wszyscy trynitarze z Synem i Duchem Świętym. Nazywał to pogwałceniem pierwszego przykazania. A ponieważ w praktyce kościoła nominalnego nasz Pan w rzeczywistości jest bardziej miłowany niż Ojciec, karcił i naprawiał tę praktykę. Ta misa składała się z naprawiania