Epifaniczny tom 8 – rozdział 7 – str. 439
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – dok.
wypaczony w denominację – zwaną różnie jako Kościół reformowany, Kościół prezbiteriański itp. Tak samo było z braćmi z Maluczkiego Stadka w pozostałych jedenastu ruchach Maluczkiego Stadka, później wypaczanych w sekty przez jedenaście grup braci z utracjuszy koron.
(61) Grupując antytypy zgodnie z kolejnością obrazu przybytku, wymienimy teraz każdą z dwunastu odpowiednich doktryn szafarskich, jej czołowego rzecznika z Maluczkiego Stadka oraz główną jednostkę z utracjuszy koron, odpowiedzialną za jej wypaczenie. . (1) Wieczerza Pańska jest symboliczną reprezentacją wiary, przyswajającej sobie zasługę Jezusa, a także wspólnotą świętych. Przez Ulricha Zwingliego doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół reformowany, prezbiteriański, głównie przez Jana Kalwina. (2) Biblia jako wiara chrześcijanina jest ośrodkiem jedności ludu Bożego. Przez Thomasa Campbella doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół Chrześcijan, Uczniów, głównie przez Alexandra Campbella. (3) Czasy i okresy Biblii mają ogromny związek z chronologią proroctw. Przez Williama Millera doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół adwentystów, zwłaszcza przez Joshuę Hinesa. (4) Chrystus w Swym przedludzkim, ludzkim i poludzkim stanie jest urzędowym szczególnym Przedstawicielem Boga w Boskich dziełach. Przez Apostoła Jana doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół grekokatolicki, zwłaszcza przez Orygenesa. (5) Kościół jako całość jest szafarzem Boskiej prawdy, by strzec jej przed błędem oraz udzielać jej tym, którzy na nią reagują. Przez Ireneusza doktryna ta została uczyniona podstawą ruchu Maluczkiego Stadka, który został wypaczony w Kościół rzymskokatolicki, głównie przez Augustyna. (6) Kościół w ciele jest poddany władzy