Epifaniczny tom 8 – rozdział 6 – str. 297
OFIARY KSIĄŻĄT
WIEKU EWANGELII (cd.)
4Moj. 7:48-65
OFIARY ANTYTYPICZNEGO ELISZAMY – OFIARY ANTYTYPICZNEGO GAMLIELA – OFIARY ANTYTYPICZNEGO ABIDANA – PYTANIA BEREAŃSKIE
Po opisie ofiar pokoleń po południowej stronie przybytku, 4 Moj. 7 opisuje ofiary książąt trzech pokoleń po jego stronie zachodniej. Trzy pokolenia po zachodniej stronie przybytku, tworzące obóz Efraima, to Efraim, Manasses i Beniamin. Sztandar tego obozu, jak już zauważyliśmy, przedstawiający Boską sprawiedliwość, prawdopodobnie miał za swój symbol wołu lub cielca. Zauważyliśmy też, że Efraim jest typem Kościoła luterańskiego, Manasses – Kościoła kongregacjonalnego, a Beniamin – kościołów fanatycznych, szczególnie kwakrów. Szafarską doktryną Kościoła luterańskiego jest usprawiedliwienie z łaski Boga przez wiarę w zasługę Chrystusa. Wiąże się więc ze sprawiedliwością. Szafarską doktryną Kościoła luterańskiego jest usprawiedliwienie z łaski Boga przez wiarę w zasługę Chrystusa. Wiąże się więc ze sprawiedliwością. Szafarską doktryną Kościoła kongregacjonalnego jest równość praw dla wszystkich braci, wyrażona w rządzeniu się zboru wszystkich braci przez wszystkich braci i dla wszystkich braci, co także należy do sprawiedliwości. Szafarską doktryną sekt fanatycznych, tj. kwakrów, ludu świętości itp., jest prawe życie w stosunku do Boga i człowieka, w przeciwieństwie do wszelkiego formalizmu, co również jest kwestią sprawiedliwości. Widzimy więc że Boski przymiot sprawiedliwości jest centralną ideą symbolicznych pokoleń po zachodniej stronie antytypicznego Przybytku, tak jak trzy odpowiednie typiczne pokolenia wydają się mieć na swym sztandarze reprezentację wołu lub cielca, symbol sprawiedliwości (Ezech. 1; Obj. 4).
(2) Wykazaliśmy już w tym tomie, że w obrazie przybytku Efraim przedstawia Kościół luterański, a Efraimici – luteran.