Epifaniczny tom 8 – rozdział 6 – str. 300
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – cd.
– dał Swego Syna, by stał się ubłaganiem Boskiej sprawiedliwości za grzech Adama oraz za grzechy wszystkich pozostałych, wynikające z grzechu Adama (Rzym. 3:21-26; 4:25; 5:7-21; Gal. 4:4,5; Jan 3:15, 16; 1Jana 1:7-2:2; 4:10); (3) Chrystus dobrowolnie oddał Siebie na śmierć, by zaspokoić Boską sprawiedliwość za życie ludzkości, oraz wypełnił Zakon, by wypracować dla człowieka sprawiedliwość (Mat. 20:28; 1Tym. 2:5, 6; Rzym. 5:15-19; 1Kor. 15:21,22; Gal. 3:13); (4) Bóg przez Słowo darmo oferuje usprawiedliwienie pokutującemu grzesznikowi, który szczerze wierzy w Jego obietnicę, że z uwagi na zasługę Jezusa przebaczy mu i uzna go za sprawiedliwego przez sprawiedliwość Chrystusa (Łuk. 24:47; Dz.Ap. 3:19; 13:38,39; Rzym. 3:25,26); (5) pokutujący grzesznik, który szczerze wierzy w tę obietnicę, darmo dostępuje przebaczenia i otrzymuje przypisaną sprawiedliwość Chrystusa za swą własną (Rzym. 4:2-8. 22-24; 10:4; 1Kor. 1:30; Filip. 3:9); (6) usprawiedliwienie jest więc aktem Boga, nie naszym, i dlatego jest z Jego strony poczytane, przypisane, a nie rzeczywiście dokonywane przez nas i w nas, tzn. nie usprawiedliwiamy samych siebie, a nasze usprawiedliwienie nie czyni nas rzeczywiście doskonałymi, lecz jedynie uznaje za takich (Rzym. 8:33; 4:5-8; 3:20,26; Gal. 2:16; 3:10-12,21,22; Filip. 3:9; 1Jana 1:7-2:2); oraz (7) w usprawiedliwieniu wiara przypisywana jest jako sprawiedliwość, ponieważ trzyma się sprawiedliwości Chrystusa jako swej własnej, co jest jedynym wymogiem dla usprawiedliwienia, żądanym przez Boga od pokutującego grzesznika (Rzym. 3:28; 4:3-5:1; 10:4,10; 1Kor. 1:30; Gal. 2:16,17). Zgodnie z powyższymi punktami antytypiczny Eliszama stosował i bronił twierdzeń, że Bóg jest źródłem i sprawczą przyczyną usprawiedliwienia, że Chrystus jest jego zasługową przyczyną, a wiara – jego narzędziem. Jest to oczywiście prawdziwa i biblijna doktryna, a z powodu swych elementów składowych jest jedną z najważniejszych doktryn Biblii. Sama jej istota sprawiła, że głoszący ją w czasie reformacji Luter zadał papiestwu największy cios ze