Epifaniczny tom 8 – rozdział 6 – str. 309
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – cd.
by jego penitenci okazywali skruchę przed Bogiem i wiarę w Chrystusa jako warunki rozgrzeszenia, dowiedział się, że osoby, które się u niego spowiadały, żądają rozgrzeszenia bez pokuty i wiary, wyłącznie na podstawie zapłacenia Tetzlowi za odpusty. Na takiej podstawie Luter nie chciał dawać rozgrzeszenia. Papieski odpust to pełne lub częściowe udzielenie odpuszczenia grzechu i kar za niego w tym życiu lub w czyśćcu, na podstawie tak zwanego skarbca zasług świętych, zdeponowanych u papiestwa. Papieska teoria mówi, że święci wypracowali więcej zasługi niż wymagało ich własne zbawienie. Ta nadwyżka zasługi składa się z tego, co papieże nazywają dziełami dobrych uczynków. Po śmierci święci ci zapisują nadwyżkę tych uczynków Kościołowi, który przechowując je w swym skarbcu, może udzielać ich swym członkom, którym brakuje wystarczającej zasługi na uniknięcie obecnych i czyśćcowych kar. Odpusty powstały w czasie krucjat i były oferowane tym, którzy chcieli wyruszyć na krucjatę przeciwko muzułmanom. Ponieważ później niektórzy nie mogli wyruszyć, wynajmowali kogoś w zastępstwie, i w ten sposób uzyskiwali pożądane odpusty. Niebawem doszło do tego, że pieniądze, które miały być zapłacone zastępcy, po wpłaceniu Kościołowi przynosiły ten sam rezultat. Później różne grzechy zostały skatalogowane po określonej cenie za sztukę, zależnie od zamożności tych, którzy pragnęli odpustów. W ten sposób, z powodu handlu odpustami, ludzie wyrobili sobie pogląd (i zgodnie z nim żyli), że mogą grzeszyć do woli, jeśli zapłacą za ten przywilej w postaci odpustu. Często kupowali odpust za grzechy, których popełnienie planowali w przyszłości. Tetzel sprzedał taki odpust pewnemu szlachcicowi i sam okazał się tym, przeciwko któremu człowiek ten zamierzał zgrzeszyć w rewanżu za zło, wyrządzone mu przez Tetzla. Mając taki zamiar, ów szlachcic zapytał, ile będzie kosztował odpust udzielający mu odpuszczenia za planowany akt fizycznego zranienia i okradzenia wroga. Cena Tetzla zaskoczyła szlachcica jako zbyt wysoka,