Epifaniczny tom 8 – rozdział 6 – str. 314
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – cd.
Samsona tuż przed jego niewolą. Obalił (1) nowe rodzaje papieskich doktryn; (2) nowe rodzaje papieskich praktyk wprowadzane, by przeciwdziałać reformacji; (3) papieskie ataki na swe doktryny. Począwszy od czasów w Wartburgu w coraz większym stopniu pracował jednak dla antytypicznych Filistynów. Niewola ta w znacznym stopniu jest odpowiedzialna za jego rosnącą nerwowość i nietolerancję w późniejszych latach życia. Niemal każda plama na jego skądinąd godnym uznania postępowaniu była wynikiem tego zniewolenia. Chlubimy się wolnym Lutrem; opłakujemy zniewolonego Lutra; i mamy jak najlepsze nadzieje dla odstępczego Lutra, tzn. nadzieję, że jest on w Maluczkim Stadku.
(14) Plejada uczonych, jakich Kościół luterański zgromadził na swych uniwersytetach i w kościołach w celu stosowania i obrony swej szafarskiej prawdy – usprawiedliwienia przez wiarę – jest przynajmniej taka sama jak w każdym innym Kościele. Wątpimy nawet, czy w szeregach jakiejkolwiek innej denominacji, wśród stosujących i broniących swej odnośnej prawdy szafarskiej, można znaleźć równych Chemnitzowi, Gerhardowi i Calovowi, trzem najzdolniejszym wodzom z utracjuszy koron Kościoła luterańskiego. Luteranie mówią o Marcinie Chemnitzu: „Gdyby nie przyszedł Marcin [Chemnitz], Marcin [Luter] nie ostałby się”. Zostało to powiedziane przede wszystkim z uwagi na wielkie dzieło Chemnitza, „Zbadanie synodu w Trydencie”, najlepsze antykatolickie dzieło całego protestantyzmu, napisane jako powstrzymanie kontrreformacyjnego ruchu prowadzonego przez jezuitów. Bellarmine, najzdolniejszy z antyprotestanckich pisarzy Rzymu, odpowiadając na ogół argumentów protestantów, największe i najlepsze swoje wysiłki skierował na obalenie tego dzieła Chemnitza, i zawiódł. Na podstawie małego obrazu Wieku Ewangelii wnioskujemy, że Chemnitz był członkiem Maluczkiego Stadka aż do wydania wyżej wspomnianego dzieła. Później poświęcił swe wysiłki na budowanie sekty wśród kontrowersji, które doprowadziły do przygotowania Formuły Zgodności,