Epifaniczny tom 8 – rozdział 6 – str. 355
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – cd.
analiza św. Piotra (2Piotra 1:5-7) – stanowią dwa elementy sprawiedliwości, miłości obowiązkowej do Boga i człowieka.
(53) Gdy prawda ta została ogłoszona przez Foxa, naprawdę była pokarmem na czas słuszny, ponieważ warunki w chrześcijaństwie z pewnością wymagały położenia nacisku na religię serca, w przeciwieństwie do zła na świecie oraz dogmatyzmu, formalizmu, racjonalizmu i legalizmu w Kościele. Zanim opiszemy warunki w Anglii, gdzie głównie służył George Fox, który rozpoczął głoszenie w roku 1647, pragniemy zarysować pokrótce warunki w Europie. Wojna trzydziestoletnia, wymuszona przez katolików w próbie zniszczenia protestantyzmu, wybuchła w roku 1618 i zamieniła Niemcy, Austrię i Flandrię w pustkowie. Jej rezultaty były tak straszne, że pod koniec wojny ludność Niemiec wynosiła tylko 25% tego, co na początku. Stronę katolicką cechowała religijna nienawiść, bezwzględne okrucieństwo, niedotrzymywanie obietnic i przysiąg, jawna zdrada, bezduszne pertraktacje, wyrachowane samolubstwo, wielka bezbożność i bezlitosny ucisk. Strona protestancka, doprowadzona do desperacji, walczyła o przetrwanie tak, jak mogą walczyć tylko ci, przed którymi stoi niemal pewna zagłada. Po wojnie światowej, wojna trzydziestoletnia prawdopodobnie była najgorszą ze wszystkich, jakie kiedykolwiek stoczono. Taka wojna pociągnęła za sobą owoce, jakie zawsze przynosi wojna, proporcjonalnie do złego ducha, w jakim jest toczona. Wszędzie w społeczeństwie można było dostrzec bezpośrednie rezultaty wojny w postaci złych skutków obniżonego standardu życia religijnego, prawnego i moralnego. Pobożność wobec Boga i życzliwość wobec człowieka ustąpiły miejsca narastającej jawnej niewierności, bluźnierstwu i braku religijności, a szerząca się nieżyczliwość człowieka wobec człowieka wzmagała samolubstwo. W Hiszpanii, Włoszech i Austrii panował wyłącznie martwy katolicyzm. We Francji szybko szerzył się mniej lub bardziej areligijny duch sekularyzmu i rosnącej zmysłowości. W Niemczech i Skandynawii luterańska ortodoksja sprowadziła religię do dogmatyzmu umysłu oraz formalizmu ust. W części Niemiec, Szwajcarii i Holandii