Epifaniczny tom 8 – rozdział 6 – str. 359
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – cd.
takiej miłości, na przykład grzechom przeciwko rodzicom i dzieciom, władcom i poddanym, nauczycielom i uczniom, pracodawcom i pracownikom, pastorom i trzodzie, przeciwko morderstwu, wojnie, okrutnym prawom karnym Anglii (które w tamtym czasie aprobowały karę śmierci dla skazanego za kradzież nawet kurczaka), nienawiści, zazdrości, nieprzejednaności, przeciwko niewierności małżeńskiej oraz rażącej rozwiązłości swych czasów, przeciwko kradzieży, rabunkowi, oszustwach na towarach, wadze, miarach oraz wartości nieruchomości, uciskaniu biednych, płaceniu mizernych wynagrodzeń i niewolnictwu; przeciw kłamstwu, krzywoprzysięstwu (popadł nawet w krańcowość odmówienia sądom prawa żądania od świadków przysięgi, odnosząc Mat. 5:33-37 do wszystkich przysiąg, a nie tylko tych stosowanych w rozmowach prywatnych, do których werset ten ogranicza ten zakaz), oszczerstwu, obmowie, złym domysłom itp. Wiernie głosił on zatem swą szafarską prawdę, wśród sporej ilości błędów.
(58) Wykonywał pracę „pielgrzymską” nie tylko w Anglii, lecz także w Szkocji. W roku 1671 odwiedził w tym celu Barbados i Jamajkę. Stamtąd udał się do Ameryki, głosząc na całym terenie od Georgia do Rhode Island, narażony na wszystkie trudności niezamieszkanego lub słabo zamieszkanego kraju. Jego doświadczenia w dużym stopniu podobne były do niektórych doświadczeń św. Pawła, opisanych w 2Kor. 11:23-28. Spędził w tej podróży 2 lata i dokonał wiele dobrego. W roku 1677, wraz ze swymi pomocnikami – Barclayem i Pennem – odwiedził Holandię, dokąd z pięcioma pomocnikami powrócił w roku 1684, głosząc wszędzie tam, gdzie była taka możliwość. Prześladowania, jakie go spotkały za to głoszenie, były jednymi z najcięższych. Był więziony dziewięć razy, spędzając w sumie kilka lat w więzieniach i lochach. Podobnie do św. Pawła, sporo wtedy pisał, by rozgłaszać swą doktrynę. Wiele razy skazywano go na więzienie w wyniku wybiegów sędziów. Jeden z ich ulubionych sposobów oskarżania go i jego naśladowców o niewierność był następujący: Angielskie prawo wymagało przysięgi lojalności