Epifaniczny tom 8 – rozdział 5 – str. 249
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – cd.
temu możemy lepiej zrozumieć dwie rzeczy: (1) w jaki sposób wodzowie z utracjuszy koron Kościoła rzymskokatolickiego, jako antytypiczny Szelumiel, ofiarowali swą misę, czaszę i łyżkę; oraz (2) w jaki sposób zamienili w sektę ruch Maluczkiego Stadka, rozpoczęty przez Ireneusza przy pomocy prawdy, że jest tylko jeden Kościół, który w swej całości – katolickości – jest szafarzem i administratorem prawdy, by bronić ją przed błędem oraz udzielać jej dla błogosławienia tych, którzy na nią reagują. To, co powiedzieliśmy powyżej na temat wytrwałych wysiłków Cypriana i Augustyna, by udzielić pokoju serca i umysłu tym, którzy byli słabi i zboczyli z drogi, a następnie pokutowali i szukali pojednania z Panem, pozwala nam zrozumieć trafność imienia Szelumiela (pokój Boży) jako typowego dla charakteru wodzów z utracjuszy koron Kościoła rzymskokatolickiego, których wspaniałymi przykładami był Cyprian i Augustyn. Prawda, jakiej nauczali, podkreślała myśl o wszechpotężnej Boskiej miłości i przebaczeniu dla słabych i błądzących. Myśl ta zawarta jest w imieniu Suriszaddaj (moja skała jest wszechpotężna).
(28) Obecnie przystępujemy do pokazania, w jaki sposób antytypiczny Szelumiel ofiarował swą misę, tj. podawał szczególną prawdę powierzoną Kościołowi rzymskokatolickiemu, jako środek naprawiający złe postępowanie. Podkreślanie przez nich prawdy, że jest jeden Kościół jako całość było skuteczną naprawą dla wszystkich usiłujących wprowadzać sekciarskie podziały. Nacisk ten piętnował stronniczego ducha jako złego ducha; podkreślał niebezpieczeństwo i katastrofalne skutki błędu, a także zło wynikające z pozostawania nauczycielem lub zwolennikiem błędu; ganił pychę, która dążyła do odróżniania się od braci; karcił ograniczonego ducha, który pogardzał i odrzucał tych, którzy okazywali ducha odmienności; potępiał surowego ducha, który najwyraźniej znajdował przyjemność w odrzucaniu słabych; myśl o katolickości jednego Kościoła naprawiała ducha wykluczania; duch krytykowania,