Epifaniczny tom 8 – rozdział 5 – str. 272
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – cd.
państwa i Kościoła oraz władców i poddanych. Czyniąc to, ofiarował misę antytypicznego Eliasafa.
(49) Przed omówieniem czaszy antytypicznego Eliasafa pomocne będzie rozważenie głównych okoliczności, które jako pierwsze doprowadziły do jej ofiarowania – wydarzeń z okresu panowania Elżbiety, związanych z katolickimi próbami jej obalenia i przywrócenia na tron katolicyzmu. W krańcowo trudnych warunkach, w jakich się znalazła, Elżbieta okazała się jednym z najzdolniejszych i najbardziej skutecznych władców, jacy kiedykolwiek zasiadali na tronie. Chociaż było w niej sporo rzeczy dalekich od najwyższych chrześcijańskich ideałów, była ona dobrą kobietą, a także – niezwykłym władcą. Jej taktowność i kierowanie sprawami wśród największych trudności były na najwyższym poziomie. Posiadała mądrość wyboru i zachowania przy sobie najzdolniejszych ministrów (szczególnie Cecila) w długiej historii Anglii, czyli jednych z najzdolniejszych mężów stanu wszechczasów, ponieważ pod względem zalet mężów stanu Anglicy niewątpliwie przewyższają wszystkich innych. Pamiętając, że w czasie wstąpienia Elżbiety na tron w roku 1558 Anglia była prawnie podporządkowana papiestwu (zło sprowadzone przez „krwawą Marię”) oraz że całe duchowieństwo oraz niemal cała arystokracja i naród byli katolikami, łatwo można wyobrazić sobie trudność jej stanowiska. Gdy objęła władzę, potrzebny był z jej strony ogromny takt, jako protestantki w sercu, na zewnątrz zmuszonej do podporządkowania się papiestwu z powodu „krwawej Marii”. Postępując zgodnie z radą Cecila, przez pewien czas nie wprowadzała jakichkolwiek zmian. Następnie, powoli i stopniowo, zaczęła zdradzać swe stanowisko, lecz nie słowami, a aktami ustawodawczymi. Najpierw doprowadziła do uchwalenia ustawy przywracającej koronie jej dawną jurysdykcję w państwie i kościele i znoszącą wszystkie sprzeczne z tym obce prawa, z towarzyszącymi temu karami w przypadku nieposłuszeństwa, tzn. uchyliła prawa wprowadzone przez Marię, działające na korzyść Rzymu, szczególnie te z czasów panowania