Epifaniczny tom 8 – rozdział 4 – str. 175
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii
powodu typ pojednania przez najwyższego kapłana, składającego w ofierze kozła Pańskiego, przedstawia naszego Pana ofiarującego Bogu cały Kościół w dniu Pięćdziesiątnicy (Żyd. 7:27). To właśnie z tego powodu św. Paweł mówi o Nim po Jego wniebowstąpieniu, że zanim usiadł po prawicy Boga, oczyścił nasze [całego Kościoła] grzechy (Żyd. 1:3; 10:14). Zatem w dniu Pięćdziesiątnicy bracia w górnym pokoju reprezentowali cały Kościół. To właśnie dlatego stwierdziliśmy powyżej, że w dniu Pięćdziesiątnicy cały Kościół został wystawiony tymczasowo i reprezentatywnie.
(8) W dniu Pięćdziesiątnicy cały Kościół został wystawiony tymczasowo i reprezentatywnie, natomiast na początku Epifanii – tymczasowo i indywidualnie (już nie reprezentatywnie), tzn. że do 16 września 1914 roku została znaleziona pełna liczba 144000 tych, którzy stanowią i na zawsze będą stanowić Ciało Chrystusa. Do tego dnia w Ciele znalazły się zatem wszystkie jednostki, które miały należeć do 144000. Ktoś mógłby jednak zapytać: jeśli do tego dnia zostało pozyskane całe Ciało Chrystusa i nikt z nich z tej strony zasłony od tej pory nie upadnie, jak można jeszcze mówić o nich jako o tymczasowych w Ciele? Odpowiadamy, że wiedza Boga o tym, że okażą się wierni, nie uczyniła ich upadku niemożliwym. Tak jak Jezus Chrystus (o którym Ojciec wiedział, że będzie wierny aż do śmierci, a mimo to upadek nie był dla Niego niemożliwy) mógł upaść, lecz był tak wierny, że nie upadł, tak od 16 września 1914 roku jest z jednostkami po tej stronie zasłony w Ciele Chrystusa. Mogliby okazać się niewierni i w ten sposób upaść, gdyby chcieli, lecz postępują i będą postępować tak wiernie, że nie upadną. To, że nie upadną, nie jest wynikiem wiedzy Boga o tym: to wiedza Boga o tym jest wynikiem tego, że nie upadną, ponieważ gdyby ktokolwiek z nich upadł, Bóg przewidziałby to jako wynik ich postępowania. Tak więc do początku Epifanii pozyskany został cały Kościół, a ponieważ