Epifaniczny tom 8 – rozdział 4 – str. 177
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii
świątnicy najświętszej i świątnicy. Będąc jedyną częścią klasy Chrystusa, która w dniu Pięćdziesiątnicy znajdowała się w antytypicznej Arce, Jezus przeszedł antytypiczne namaszczenie i poświęcenie, gdy był w ciele. Gdy stał się Arką, można więc było mówić o Nim jako o namaszczonym. Tymczasowy i reprezentatywny Kościół w dniu Pięćdziesiątnicy stał się Świecznikiem w funkcji oświecania braci, Stołem w funkcji ich wzmacniania oraz Ołtarzem w funkcji ich pocieszania, zachęcania itd. Namaszczenie Kościoła w tych trzech aspektach oznacza udzielenie mu cech i zdolności Ducha do skutecznego działania pod tym względem; natomiast jego poświęcenie w tych trzech aspektach przedstawia ich odłączenie od siebie i świata oraz używanie ich dla Pana.
(10) Ołtarz z wersetu 1 wydaje się odnosić do ołtarza miedzianego, a więc przedstawia usprawiedliwione człowieczeństwo klasy Chrystusa. Jest on namaszczony w tym znaczeniu, że klasa Chrystusa otrzymuje cechy i zdolności Ducha do swego ofiarniczego dzieła w odniesieniu do jej człowieczeństwa, co sprawia, że zachowuje się ono tak, jak powinna zachowywać się właściwa ofiara – ożywiona dla Pana (Rzym. 8:10, 11). Poświęcenie ołtarza jest typem oddzielenia ofiarowanego człowieczeństwa klasy Chrystusa od samych siebie i świata, a także od grzechu i błędu, do ofiarniczego dzieła dla Pana. Naczynia ołtarza (w sumie pięć rodzajów) przedstawiają doktryny, nauki obalające, naprawiające, wychowujące w sprawiedliwości oraz wersety Biblii, używane w związku z ofiarowaniem człowieczeństwa klasy Chrystusa. Namaszczenie tych naczyń jest typem używania ich w harmonii z zaletami i zdolnościami ducha oraz interpretowanie i używanie ich w takiej harmonii; ich poświęcenie przedstawia natomiast oddzielenie ich od siebie, świata, grzechu i błędu oraz używanie ich dla Pana w uczynku i w prawdzie.
(11) Związek między wersetem 1, 2 dowodzi, że wszystkie wydarzenia z wersetu 1 poprzedzają te z pozostałej części rozdziału. Innymi słowy, książęta antytypicznego Izraela mieli