Epifaniczny tom 8 – rozdział 4 – str. 190
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii
Idea Boskiej Mądrości oczywiście jest podstawowym poglądem wyznaniowym katolicyzmu greckiego, rzymskiego i anglikańskiego, trzech denominacji po południowej stronie antytypicznego Przybytku. Idea Sprawiedliwości bez wątpienia jest podstawowym poglądem wyznaniowym luteranizmu, kongregacjonalizmu i fanatyzmu, trzech izmów po zachodniej stronie antytypicznego Przybytku. Podobnie idea Miłości bez wątpienia jest podstawowym poglądem wyznaniowym Kościołów baptystów, metodystów i unitarian-uniwersalistów, trzech denominacji po północnej stronie antytypicznego Przybytku. Ponieważ poglądy to denominacyjne sztandary i ponieważ każda z tych czterech grup denominacyjnych ma inny przymiot stanowiący jej sztandar, zupełnie logiczny jest wniosek, że – jak twierdzą rabini – typiczne sztandary zawierały symbole tych czterech przymiotów. Nie przedstawiamy tego poglądu jako w pełni wyprowadzonego z Biblii, lecz jako logiczny wniosek wypływający z zawartych w niej informacji, widzianych z punktu widzenia wyznaniowych poglądów czterech antytypicznych obozów. Wiemy bowiem, iż faktem jest, że poszczególne cztery Boskie przymioty stanowią podstawę wyznaniowych myśli każdego z czterech antytypicznych obozów. Z powodu otoczenia zwykłego człowieka przede wszystkim uderza idea Boskiej Mocy. Prawdopodobnie to jest powodem, dla którego książęta obozu symbolizującego moc są pokazani jako ofiarujący najpierw, w kolejności właściwej dla każdego z trzech pokoleń. Po tych uwagach wstępnych przechodzimy obecnie do szczegółów i najpierw rozważymy typ i antytyp naczyń oraz pozostałych ofiar księcia Judy.
(27) Werset 12: Nachszon (czarodziej), syn Amminadaba (mój lud jest uparty), jako książę Judy (chwała) jest typem wodzów z utracjuszy koron, którzy wypaczyli w sektę ruch Zwingliego, broniącego poglądu, że chleb i wino w Wieczerzy Pańskiej reprezentują ciało i krew Jezusa, a ich jedzenie i picie reprezentuje wiarę przyswajającą sobie zasługę Chrystusa dla