Epifaniczny tom 8 – rozdział 4 – str. 191
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii
usprawiedliwienia, a także wzajemną społeczność chrześcijańską. Jeśli chodzi o tę doktrynę, była ona prawdziwa. Początkowo głosił ją Zwingli, wokół którego zgromadzili się Oecolampadius, Haller, Myconius oraz wielu innych Kapłanów. Wydaje się, że proces wypaczania tego ruchu w sektę rozpoczął Henry Bullinger, następca Zwingliego jako głównego pastora Zurychu, Szwajcaria. Wkrótce jednak zdecydowanie usunął go w cień Jan Kalwin, który był jednym z najbystrzejszych myślicieli wszechczasów i który jest powszechnie uważany za „teologa reformacji”. Obok Kalwina stanął Theodore Beza, główny współpracownik Kalwina, jego główny pomocnik i następca, a obok niego – John Knox, reformator Szkocji. Były też oczywiście mniejsze światła, takie jak dwaj Spanheimowie, Chanier itd.
(28)Przenikliwość umysłowa głównych teologów kalwińskich jest powszechnie uważana za przynajmniej równą przenikliwości innych teologów denominacyjnych. Zawiera się ona w imieniu Nachszon (czarodziej), ponieważ swym zręcznym nauczaniem oczarowali wielu. Hebrajskie słowo, z którego pochodzi Nachszon, znaczy wąż – ten, który czaruje, zaklina – oraz moc czarowania, zaklinania – symbolizującą spryt; natomiast upór (Amminadab) kalwińskich teologów jest przysłowiowy. Teolodzy ci są więc w typie właściwie określeni przez znaczenie imion Nachszon i Amminadab. W Europie kościoły kalwińskie są zwykle zwane reformowanymi, jak na przykład Holenderski Kościół Reformowany, Niemiecki Kościół Reformowany itp. W imperium brytyjskim oraz w Ameryce są one zwykle zwane prezbiteriańskimi. Jak wcześniej wykazaliśmy, są one antytypicznym Judą (chwała). Nazwa ta właściwie odnosi się do tej denominacji z powodu intelektualnych, moralnych i religijnych cech oraz dzieł. Podstawową zasadą ich systemu teologicznego jest Moc, którą zawierają w swym haśle rozpoznawczym: „Boskie Zwierzchnictwo”. Antytypiczny Juda, historycznie i z każdego innego punktu widzenia pierwsze z trzech pokoleń po wschodniej stronie antytypicznego Przybytku,