Epifaniczny tom 8 – rozdział 4 – str. 192
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii
zajmuje pierwsze miejsce w tym obozie. Jego wodzowie z utracjuszy koron są więc pokazani jako przynoszący ofiarę pierwszego antytypicznego dnia, przed wszystkimi innymi.
(29) Werset 13: Według tego wersetu Nachszon przyniósł dla ołtarza trzy naczynia: srebrną misę, srebrną czaszę i złotą łyżkę. Każdy z pozostałych książąt przynosił te same rodzaje naczyń, jak również te same rodzaje ofiar, a każdy rodzaj składał się z tej samej liczby i rodzaju zwierząt. Ściśle biorąc, słowa opisujące służbę wszystkich tych książąt są identyczne, oczywiście z wyjątkiem ich imion, imion ich ojców oraz nazw ich pokoleń. Zauważyliśmy już, że misy przedstawiają nauki naprawiające, czasze – nauki obalające, a łyżki – nauki etyczne (roz. II). Dodatkowe potwierdzenie tych myśli znajdziemy w wersetach 13, 14. Jak można zauważyć, żaden z książąt nie ofiarował dla ołtarza kielichów. Bardzo dobrze odpowiada to antytypowi, ponieważ to wodzowie zachowujący korony – antytypiczny Jakub – podawali nauki doktrynalne, które rozpoczynały każdy ruch Maluczkiego Stadka, później wypaczany w sektę przez wodzów z utracjuszy koron. W antytypie jest jeszcze jeden powód tego typicznego pominięcia: wodzowie z utracjuszy koron w każdym przypadku wypaczali jakiś doktrynalny zarys nauk podawanych przez zachowujących korony wodzów Maluczkiego Stadka. Dla przykładu, Kalwin w znacznym stopniu wypaczył naukę Zwingliego na temat celu Wieczerzy Pańskiej, ponieważ nauka Kalwina w tym zarysie tego tematu skłaniała się w kierunku doktryny Lutra o prawdziwej obecności. Chociaż trzymał się Zwingliego przeciwko Lutrowi w kwestii symbolicznego traktowania chleba i wina oraz ich jedzenia i picia, utrzymywał, że ciało i krew Chrystusa są spożywane w Wieczerzy Pańskiej, lecz nie przez pozostawanie przez Chrystusa na ziemi, jak nauczał Luter, lecz przez wznoszenie się do nieba wiary osoby przyjmującej, która spożywała tam mistyczną moc, emanującą z ciała Chrystusa. Chociaż Kalwin wyznawał też pogląd, że chleb i wino symbolizują ciało i krew Chrystusa, nie wahał się nazwać poglądu