Epifaniczny tom 8 – rozdział 4 – str. 204
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii
są efektem znacznej ignorancji, przesądów i wypaczeń, że prowadzą do walki, próżnej chwały, błędów, podziałów, stronniczości, wyłączania prawdziwych braci, blokowania postępującego światła i pogrążania się w bagnie reakcjonizmu. Argumentowała, że całe to zło można by usunąć przez przyjęcie Biblii jako jedynej podstawy wiary, w przekonaniu, że gdy jej tajemnice będą stawały się na czasie, Pan przez Swego Ducha otworzy je dla kroczących w postępującym świetle. W ten i na inne sposoby antytypiczny Netanael ofiarował swą misę. Jesteśmy przekonani, że Bóg przyjął ją z rąk Jezusa.
(43) Wodzowie z utracjuszy koron Kościoła Chrześcijan, Uczniów, ofiarowali też antytypiczną czaszę – nauki obalające. Ich stanowisko na temat jedności ludu Bożego, oparte na uznawaniu przez nich Pisma Świętego jako jedynej podstawy wiary, było sprzeczne z wyznaniowymi poglądami wszystkich innych denominacji. Dodatkowo uderzało w poglądy greko i rzymsko-katolików na temat tradycji jako źródła zasad i wiary. Uderzało w wyznaniowe poglądy i praktyki wszystkich denominacji, ponieważ niemal wszystkie z nich posiadały spisane zasady wiary, wyznaniowe poglądy i regulaminy. Atakowały więc one pogląd Chrześcijan, Uczniów. Wodzowie z utracjuszy koron tej denominacji atakowali z kolei argumenty używane w obronie wyznań wiary dowodząc, że są one niczym innym jak tylko korporacyjnymi regułami i przepisami oraz ludzkimi łańcuchami, wiążącymi duchowym zniewoleniem tych, którzy się na nie godzą, hamującymi ich rozwój i odcinającymi od całej postępującej prawdy, sprzecznej z ich wyznaniami. Dodatkowo zwracali uwagę na fakt, że wszystkie one nauczają błędu i dzielą drogie dzieci Boże na wrogie obozy, które powinny być zjednoczone w umyśle i sercu, w jedności rodziny Bożej. Broniąc swego stanowiska, twierdzili, że ich wierzenie zostało objawione przez Boga, jest wolne od błędu, wystarczające, doskonałe i praktyczne. Wyklucza jedynie tych, których wyklucza Bóg, a przyjmuje wszystkich tych, których przyjmuje Bóg. Każdemu daje wolność w sprawach nieistotnych i nikogo nie czyni dyktatorem