Epifaniczny tom 8 – rozdział 4 – str. 205
Ofiary Książąt Wieku Ewangelii
ani panem wiary innego. U wszystkich dopuszcza różnicę w poziomie wiedzy. Jako swego hasła rozpoznawczego ci wodzowie z utracjuszy koron używali powiedzenia: „Tam, gdzie Pismo Święte mówi, mówimy i my; tam, gdzie Pismo Święte milczy, milczymy i my”. Jest to z pewnością bezpieczny sposób postępowania i jedyny mogący doprowadzić do jedności ludu Bożego. Siła tego stanowiska tkwi w jego biblijności, a to tłumaczy fakt, że polemiści Chrześcijan, Uczniów, wychodzili ze swych częstych debat jako zwycięzcy.
(44) Jako swą ofiarę antytypiczny Netanael przyniósł też złotą łyżkę – wychowanie w sprawiedliwości, wynikające z biblijnej nauki, że jedność ludu Bożego opiera się na Biblii, jako jego jedynej podstawie wiary. Podkreślali oni, że jedność ludu Bożego jest niezbędna do oddawania Bogu największej chwały dowodząc, że zjednoczony lud jest czcią dla swego Boga, a zjednoczona rodzina – czcią dla swego Ojca. Wykazywali, jaką przyniosłoby to chwałę i radość Zbawicielowi, który w jednej ze Swych ostatnich modlitw prosił o jedność ludu Bożego. Trafne uwagi w zakresie wychowania w sprawiedliwości podawali szczególnie w kwestii łask działających w chrześcijańskim braterstwie. Pokazywali, jak nauka ta pomaga braciom we wzajemnym miłowaniu się z coraz większą żarliwością. Podkreślali, że skłania ona do nieskwapliwości i cierpliwości w obliczu nieistotnych różnic. Kładli nacisk na to, jak czyni człowieka tolerancyjnym wtedy, gdy tolerancja jest cnotą, a nieugiętym wtedy, gdy potrzebna jest stanowczość. Dowodzili, że jest ona silną podporą delikatności, pokory, cichości, taktu i uprzejmości. A przede wszystkim utrzymywali, że takie stanowisko umożliwia wszystkim stanie się prawdziwymi braćmi w Panu i zgodne z tym postępowanie, ponieważ wtedy mogą widzieć siebie wzajemnie jako nowe stworzenia i pomijać cielesne różnice. W ten sposób antytypiczny Netanael ofiarował złotą łyżkę.
(45) Nie będziemy prowadzić tutaj rozważań na temat przedniej mąki zagniecionej z oliwą, zawartej w misie i w czaszy, ani omawiać wonnego kadzidła w łyżce, ponieważ ich