Epifaniczny tom 8 – rozdział 3 – str. 120
Grzesznicy i Nazarejczycy Wieku Ewangelii
religijnej [przed Panem] sytuacja dobrze znana opinii publicznej, która następnie umożliwiła Marsyliuszowi stać się narzędziem Pana do srogiego wypróbowania Kościoła katolickiego. Podobnie, gdy tego samego rodzaju próba była przeprowadzana za pośrednictwem Wyclifa, bezwstydne wymuszenia finansowe papieży, żebrzący zakonnicy w Anglii oraz konflikt między zwalczającymi się pretendentami do papieskiego tronu stały się sceną antytypicznej próby, gdyż z tego punktu widzenia w szczególny sposób postawiło to Kościół katolicki przed Panem i opinią publiczną. Także gdy nadszedł czas użycia Husa jako narzędzia Pana stosującego antytypiczną próbę wobec Kościoła katolickiego, konflikt między reformatorskim skrzydłem duchowieństwa a dworem papieskim, którego kulminacją było zwołanie synodów w Pizie, Konstancji i Bazylei, stworzył sytuację, która przyprowadziła Kościół katolicki „blisko i stawiła go przed Panem”. Za tymi wszystkimi okolicznościami stał nasz Pan jako Najwyższy Kapłan, tak kierujący warunkami, by stworzyć właśnie takie sytuacje – przyprowadzić ten Kościół blisko i stawić go przed Panem. Te same ogólne elementy cechują sytuacje, gdy sekty katolickie i protestanckie poddawane były próbom w reformacji przez sekty. Podobnie, te same ogólne elementy cechują okoliczności, które doprowadziły do sześciu przesiewań Paruzji i Epifanii.
(12) Święta woda, którą kapłan wlewał do naczynia glinianego (w.17), pochodziła z umywalni, ponieważ woda ta była „święta” – poświęcona Panu. Rozumiemy, że ta woda przedstawia prawdę (Efez. 5:26; Żyd. 10:22), związaną z danym tematem. Gliniane naczynie, do którego nabierano świętą wodę, reprezentuje tych „drugorzędnych proroków”, których Pan używał jako szczególnych sług, podających prawdę mającą zastosowanie do próby, takich jak Marsyliusz, Wyclif, Hus, Wessel, Luter, Zwingli, Hubmaier, Serwet, Cranmer, Browne, Fox, Wesley, Thomas Campbell, Miller itp. Proch z podłogi