Epifaniczny tom 8 – rozdział 3 – str. 135
Grzesznicy i Nazarejczycy Wieku Ewangelii
nieprzyniesienie przez niego przaśnego placka (3Moj. 8:26) z chlebem zaczynionym z oliwą oraz namaszczonym opłatkiem dowodzi, że ten konkretny rodzaj poświęcenia jest typem takiego, które dokonuje się w jednostkach mających najpierw udział w poświęceniu pokazanym w 3Moj. 8 jako poświęcenie kapłanów, tak jak szczególne poświęcenie sług prawdy w Kościele następuje po ich poświęceniu jako Kapłanów. Te powody wskazują, że Nazarejczycy są typem sług prawdy umieszczonych przez Pana w Kościele w celu budowania go (Efez. 4:11-13), tj. Apostołów, proroków, ewangelistów, pasterzy i nauczycieli – braci odłączonych przez Pana od pozostałych braci jako ich wyznaczeni przez Boga nauczyciele i słudzy, lecz nie panowie. Analiza 4Moj. 6 szczegółowo wykaże, że takie rozumowanie jest właściwe. Obecnie przechodzimy do takiego rozważania.
(32) Werset 2 pokazuje, że Nazarejczycy byli zarówno płci męskiej, jak i żeńskiej. Rozumiemy, że mężczyźni wśród nich przedstawiają te same osoby, które są pokazane w siedmiu aniołach siedmiu kościołów, tj. dwunastu Apostołów oraz tych „drugorzędnych proroków”, którzy byli szczególnym okiem, ustami i ręką Pana w danym czasie – braci takich jak Polikarp, Ireneusz, Ariusz, Klaudiusz z Turynu, Berengariusz z Tours, Abelard, Piotr Waldo, Marsyliusz, Tauler, Wyclif, Hus, Wessel, Savonarola, Luter, Zwingli, Hubmaier, Serwet, Cranmer, Browne, Fox, Wesley, Thomas Campbell, Miller, Russell itd. Nazarejczycy płci żeńskiej przedstawiają: (1) tych „drugorzędnych proroków”, którzy nie byli szczególnym okiem, ustami i ręką Pana, takich jak Marek, Łukasz, Barnaba, Tytus, Tymoteusz, Apollos, Sylas itp. w Żniwie Żydowskim oraz pielgrzymów za dni naszego Pastora; (2) ewangelistów; oraz (3) pasterzy i nauczycieli. Powodem, dla którego w ten sposób rozumiemy antytypy Nazarejczyków obydwu płci, jest to, że Pismo Święte przedstawia kobietę jako „słabsze naczynie”; Nazarejka jest