Epifaniczny tom 8 – rozdział 3 – str. 138
Grzesznicy i Nazarejczycy Wieku Ewangelii
W złym znaczeniu, użyte obok mocnego napoju, przedstawia błąd, szczególnie błąd etyczny (Obj. 14:8; 17:2,4; 18:3; Izaj. 28:1,7). W Izaj. 28:1-7, w symbolach wodzów Efraima pijanych od wina i mocnego napoju, mamy opis kleru chrześcijaństwa, pijanego z powodu błędów etycznych i doktrynalnych. Rozumiemy więc, że wino z 4Moj. 6:3 oznacza błędy etyczne, a mocny napój – błędy doktrynalne. Jako przykład błędów etycznych możemy podać nauki rzymskokatolickie, że rozwód nigdy nie jest dopuszczalny, że właściwe jest prześladowanie za odchodzenie od papieskich doktryn, organizacji i praktyki itd; a także nauki protestanckie, że poświęceni powinni brać udział w wojnie oraz że częścią obecnego zadania Kościoła jest działanie na rzecz reformowania ludzi przez ustawodawstwo. Papieskie i protestanckie błędy doktrynalne są tak oczywiste, że nie wymagają żadnej ilustracji. Pod octem z wina oraz octem z mocnego napoju rozumiemy nauki winnicy ziemi w pewien sposób związane z błędami etycznymi i doktrynalnymi, ponieważ ocet z wina i mocnego napoju, jako ich produkt, jest związany z winem i mocnym napojem. Rozumiemy więc, że ocet z wina reprezentuje babilońskie fałszywe naprawianie złego postępowania oraz rzekome naprawianie dobrego postępowania; natomiast ocet z mocnego napoju przedstawia podejmowane przez Babilon próby obalania ataków prawdy na jego błędy oraz próby obalania prawdy. Jako przykład tego pierwszego możemy podać fałszywą podstawę obiekcji papiestwa do rozwodu Henryka VIII oraz potępianie przez nie reformatorskich działań protestanckich przywódców jako rewolucjonizmu; jako przykład prób obalania prawdy można podać protestanckie próby obalania argumentów przemawiających za próbą w przyszłości, a przeciwko wiecznym mękom.
(36) Innymi słowy, te cztery zabronione rzeczy w antytypie są sfałszowaniem czterech zastosowań Pisma Świętego,