Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 40
Lewici Wieku Ewangelii
na temat postępowania, doktryny i dowodów chrześcijaństwa w usystematyzowany sposób. Uzzielici, Miszael i Elsafan, wynoszący zmarłych kapłanów (3Moj. 10:4,5), co jest typem użycia przez Pana Jezusa teologów nauczających błędu do wyprowadzania członków klasy wtórej śmierci z grona wiernych, wydają się sugerować, że Uzzielici przedstawiają systematyków teologii. Dodatkowo wskazuje na to fakt, że Elsafan (4Moj. 3:30) został mianowany wodzem Kehatytów, a doktrynalni systematycy teologii wśród antytypicznych Lewitów niewątpliwie byli najbardziej wpływowi ze wszystkich badających Biblię. Były trzy grupy usprawiedliwionych wierzących, którzy jako systematycy teologii odpowiadają trzem podgrupom Uzzielitów. Pierwsza z nich składa się z tych usprawiedliwionych wierzących, którzy wygłaszali wykłady i pisali systematyczne dzieła na temat postępowania (Miszael, kto jest taki, jak Bóg [w charakterze]?), zwykle zwanych etykami. Butler, Edwards i Martinsen należą do najbardziej owocnych pisarzy na temat chrześcijańskiej etyki. Drugą grupą usprawiedliwionych uczonych, którzy jako systematycy teologii wygłaszali wykłady i pisali dzieła na temat teologii systematycznej, są biblijni i wyznaniowi dogmatycy (Elsafan, ktoś potężny chroni). Niektórzy z nich stworzyli wielkie systemy teologii dla różnych denominacji oraz opracowali i bronili ich wyznań. Inni próbowali przedstawiać swoje zrozumienie dogmatyki biblijnej poza wyznaniami. Każda denominacja ma swych własnych ulubionych dogmatyków. Oto lista największych dogmatyków różnych kościołów: Aquinas (katolicki), Gerhard (luterański), Kalwin (prezbiteriański), Beveridge (episkopalny), Gill (baptystyczny), Watson (metodystyczny), Barklay (kwakrzy). Ci i wielu innych dogmatyków nie tylko przedstawiało i próbowało udowodnić swe własne doktrynalne poglądy, lecz także broniło ich przed atakami i atakowało przeciwne poglądy doktrynalne. Trzecią grupą usprawiedliwionych uczonych, którzy jako teologowie systematycy wygłaszali