Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 46
Lewici Wieku Ewangelii
biblijne. Zachariasz (Jehowa pamięta) wydaje się typem tych z nich, którzy starali się przedstawiać doktryny Nowego Testamentu, w odróżnieniu od doktryn Starego Testamentu.
(21) Podobnie znajdujemy sześciu Meraritów (1Kron. 24:26-29), wspomnianych dodatkowo obok tych, których omówiliśmy wśród 40 grup Lewitów wyjaśnionych powyżej. Pierwszymi z nich jest pięciu potomków Merariego z Musziego, a więc typ wydawców. Jesteśmy zdania, że Jaazjasz (Jehowa pociesza) jest typem wydawców dzieł antytypicznych Kehatytów, naukowych prac uczonych na temat Biblii i chrześcijaństwa. Rozumiemy więc, że Beno (jego syn, co jest aluzją do wydawców dzieł głównej grupy Kehatytów) przedstawia wydawców dzieł antytypicznych Amramitów. Szoham (onyks) wydaje się reprezentować wydawców dzieł antytypicznych Isharytów. Zakkur (pomny, świadomy – pisarze opisujący historię i fakty muszą szczególnie zajmować się kwestiami związanymi z pamięcią) wydaje się typem wydawców dzieł antytypicznych Hebronitów. Ibri (Żyd, główny lud ziemi) wydaje się przedstawiać wydawców dzieł antytypicznych Uzzielitów, których autorzy jako słudzy Boży cieszyli się najlepszą reputacją wśród nominalnego ludu Bożego. Szóstym z tych dodatkowych Meraritów jest Jerachmeel (Bóg ma miłosierdzie), potomek Machliego z Kisza – typ redaktorów książek chrześcijańskich. Wydaje się on być typem redaktorów książek antytypicznych Libnitów Gerszonitów, które ukazują Boskie miłosierdzie wobec nienawróconych. W 60 podziałach Pan podał więc nam typiczny obraz głównej działalności Lewitów Wieku Ewangelii.
(22) Gdy uważnie rozważymy trzy ogólne funkcje Lewitów Wieku Ewangelii: (1) Kehatytów jako uczonych pisarzy i wykładowców, chroniących Biblię i dostarczających biblijnych pomocy; (2) Gerszonitów jako kaznodziei, nauczycieli i pisarzy, dostarczających pomocy do usprawiedliwienia i poświęcenia się ludzi; oraz (3) Meraritów jako redaktorów i wydawców, dostarczających Kapłanom i nominalnemu ludowi Bożemu publikacji