Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 49
Lewici Wieku Ewangelii
Lewici okresu przejściowego – Lewici Epifanii – w skończonym obrazie będą posiadać tę szczególną cechę, którą właśnie zauważyliśmy w Lewitach Wieku Ewangelii. Będziemy musieli poczekać pewien czas, zanim z punktu widzenia faktów będziemy mogli uzyskać na ten temat pewność, chociaż nie zdziwiłoby nas, gdyby okazało się to faktem. W czasie Wieku Tysiąclecia takie przejście z jednego do drugiego podziału trzech grup Lewitów będzie niemożliwe, ponieważ żaden Starożytny Godny nie stanie się członkiem Wielkiej Kompanii czy Młodocianych Godnych i na odwrót, chociaż prawdopodobne jest, że w ramach każdego z tych trzech podziałów każda jednostka każdego podziału będzie brać udział w pracy jego różnych podgrup, lecz nie będzie uczestniczyć w pracy innych grup prócz swej własnej.
(24) W 4Moj. 3:21-26 znajdujemy krótki opis Gerszonitów i ich służby. Opis jest tutaj ogólny i dotyczy wszystkich Gerszonitów od trzydziestego dnia życia wzwyż, natomiast opis ich samych i ich służby w 4Moj. 4:21-28 jest bardziej szczegółowy i obejmuje tylko służących Gerszonitów. W 4Moj. 3:22 podana jest liczba tych od trzydziestego dnia życia wzwyż i wynosi ona 7500. Jak można zauważyć, z tego samego punktu widzenia (w. 28) Kehatyci liczyli 800. Wierzymy, iż przedstawia to następującą myśl: Miało być więcej antytypicznych Kehatytów w ich urzędujących i wspomagających członkach niż urzędujących i wspomagających członków antytypicznych Gerszonitów. Gerszonici mieli być jednak bardziej liczni niż służący i wspomagający członkowie antytypicznych Meraritów. Jest to oczywiste, ponieważ niemal bez wyjątku usprawiedliwieni wspierają pracę urzędujących antytypicznych Kehatytów, podczas gdy wielu usprawiedliwionych nie udziela wsparcia antytypicznym Gerszonitom. Jeszcze mniej osób wspiera urzędujących redaktorów, wydawców i drukarzy, którzy stanowią antytypicznych Meraritów. Miejsce przydzielone Gerszonitom po zachodniej stronie, na tyłach przybytku (w. 23), wydaje