Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 68
Lewici Wieku Ewangelii
(45) W wersetach 36, 37 wymienione są części przybytku, które znajdowały się pod szczególną strażą Meraritów. Gdy zrozumiemy ich znaczenie, przekonamy się, że nasza interpretacja dzieła Meraritów Wieku Ewangelii – polegającego na redagowaniu, wydawaniu, przepisywaniu i drukowaniu Biblii i stosownych książek itp. – jest prawidłowa. Częściami budowli przybytku pod opieką Meraritów były deski, drągi, słupy i podstawy (cokoły). W samym przybytku było 48 desek (2Moj. 26:18-23), 9 zestawów drągów – licząc jako zestaw każdy z trzech rzędów w każdej z trzech ścian przybytku (2Moj. 26:26-28) – oraz 9 słupów (2Moj. 26:32,37). Liczone w ten sposób, dają one w sumie 66 (48+9+9=66). Tych 66 podpór jest typem 66 ksiąg Biblii jako podstawy i oparcia dla klasy Chrystusa, a lniane zasłony z ich okryciami – właściwy przybytek (4Moj. 3:25; 2Moj. 26:1,6) – przedstawiają klasę Chrystusa jako nowe stworzenia. Zauważmy, że według naszego sposobu liczenia 9 słupów przedstawia 9 ksiąg Biblii. Nie jest to niezgodne z myślą naszego Pastora, który wyjaśnił, że 5 słupów w pierwszej zasłonie przedstawia klasę Chrystusa jako embrionalne nowe stworzenia, a 4 słupy w drugiej zasłonie – klasę Chrystusa jako narodzone nowe stworzenia (T 114,115). Ta druga myśl jest całkowicie poprawna i nie przeczy tej pierwszej, ponieważ 9 słupów przedstawia obydwie te myśli. Wyjaśnijmy: Deski, które w świątnicy oraz w świątnicy najświętszej były umieszczone na srebrnych podstawach (2Moj. 26:19-25), oczywiście nie przedstawiają w świątnicy embrionalnych nowych stworzeń w usprawiedliwionym ludzkim ciele, jak czyni to 5 słupów przy pierwszej zasłonie, ponieważ deski były umieszczone na podstawach ze srebra, natomiast słupy – na podstawach z miedzi, co dowodzi, iż są one typem nowych stworzeń w usprawiedliwionym ludzkim ciele (2Moj. 26:37). Deski te w ogóle nie przedstawiają więc nowych stworzeń. Tym bardziej nie przedstawiają ich drągi, ponieważ nie miały one żadnych cokołów, lecz były przymocowane