Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 69
Lewici Wieku Ewangelii
do desek złotymi pierścieniami (2Moj. 26:29). Uwagi te dowodzą, że występuje różnica w symbolicznym znaczeniu desek i 5 słupów w świątnicy. Różnica ta polega na tym, że słupy te przedstawiają coś więcej niż deski, tj. embrionalne nowe stworzenia. Ponieważ jednak deski i słupy pełniły podobną funkcję – podtrzymywały przybytek – z tego punktu widzenia przedstawiają podobne rzeczy. Rozumiemy więc, że słupy mają dodatkowe znaczenie, oprócz nowych stworzeń, podobne do tego, pokazanego w deskach. Rozumiemy zatem, że słupy są typem podwójnym – nowych stworzeń i pewnych ksiąg Biblii. Z powodu podwójnego antytypu były one zbudowane nieco inaczej niż deski. Ponieważ zadaniem ksiąg Biblii jako podstawy jest udzielanie oparcia klasie Chrystusa jako prawdziwemu Przybytkowi Boga oraz ponieważ zauważamy, że w Biblii znajduje się 66 ksiąg i że było 66 części typicznego przybytku, które jako podstawa podtrzymywały lniane zasłony i ich okrycia, wyraźny typ Chrystusa jako prawdziwego Przybytku Boga – na podstawie tej zgodności wnioskujemy, że deski, drągi i słupy przedstawiają 66 ksiąg Biblii. W ten sposób w budowie przybytku Bóg udzielił nam jednoznacznego typicznego dowodu, że kanon Pisma Świętego wyklucza z Biblii księgi apokryficzne, które według Kościoła rzymskokatolickiego są jej częścią.
(46) Zauważamy, że z jednego punktu widzenia było 15 drągów, a z innego – 9. Jeśli policzymy drągi jako oddzielne sztuki, w sumie było ich 15; lecz jeśli policzymy je jako zestawy rzędów, ich suma wyniesie 9 (2Moj. 26:26-28). Z powodów, które wkrótce podamy, wierzymy, że Pan używa drągów w rzędach, by pokazać liczbę ksiąg, jaką miały one obrazować. Według naszego zrozumienia przedstawiają one czysto historyczne księgi Starego Testamentu, które historycznie podtrzymują i wiążą ze sobą księgi Biblii w logiczną całość, przy czym złote pierścienie wskazują na to, że są one upoważnione