Epifaniczny tom 8 – rozdział 2 – str. 81
Lewici Wieku Ewangelii
z Aaronem. Na podstawie typu głowy Jana umieszczonej na misie od lat wiemy również, że misy, talerze przybytku przedstawiają nauki naprawiające złe postępowanie. Na podstawie czasz z Obj. 16 wiedzieliśmy też, że czasze są typem prawd obalających błąd. Jednak dopiero na wiosnę 1922 roku uzyskaliśmy taki punkt widzenia, który pozwolił nam zrozumieć znaczenie wszystkich świętych naczyń.
(57) Na podstawie Izaj. 52:11 wiedzieliśmy, że naczynia przybytku przedstawiają nauki Biblii. Gdy przez medytację i modlitwę staraliśmy się poznać antytyp wszystkich naczyń wymienionych w 4Moj. 4:5-20, na myśl przyszedł tekst z 2Tym. 3:16,17, który dał nam wskazówkę. Już wcześniej zwróciliśmy uwagę na fakt, że w powiązaniu z pewnymi sprzętami przybytku, poza kadzielnicami były cztery grupy naczyń należących do ołtarza miedzianego (4Moj. 4:14; 2 Moj. 38:3), złotego stołu (4Moj. 4:7) oraz złotego świecznika (4Moj. 4:9). Całkiem prawdopodobne jest, że przy złotym ołtarzu (4Moj. 4:11,12) używany był taki sam zestaw naczyń, jak przy ołtarzu miedzianym. Na podstawie 2Tym. 3:16,17 od wielu lat wiemy, że Pismo Święte ma szczególnie na celu nauczać czterech kierunków myśli: (1) „nauki” (doktryn); (2) „strofowania”, tj. obalania, zbijania błędu; (3) „naprawiania”, wyrażania dezaprobaty i odrzucania złych cech i postępowania; oraz (4) „wychowywania w sprawiedliwości”, wpajania właściwych cech i postępowania. Gdy zastanawialiśmy się nad tymi naczyniami w zestawieniu z tym wersetem, uderzyła nas następująca myśl: Cztery zestawy naczyń, towarzyszące czterem rodzajom sprzętów przybytku, będących typem biblijnego nauczania, najwyraźniej odpowiadają czterem rodzajom biblijnych nauk, na które uwagę zwraca 2Tym. 3:16, 17. Słuszność tej myśli zawiera się w istocie tego przypadku. Jeśli zapytamy siebie, czego w ofiarniczej służbie (poza wersetami biblijnymi, antytypem kadzielnic) używają Kapłani w celu nauczania, jako antytypu naczyń,