Epifaniczny tom 8 – rozdział 10 – str. 679
Trąby i marsze Wieku Ewangelii
taki jak przeniesienie arki (1Kron. 15:24; 16:6); poświęcenie świątyni (2Kron. 5:12; 7:6); położenie fundamentów pod drugą świątynię (Ezdr. 3:10); poświęcenie murów Nehemiasza (Neh. 12:35,41); oraz uroczyste obchodzenie przywrócenia służby w świątyni (2Kron. 29:27). Jak wiemy, ofiary całopalne reprezentują zamanifestowanie przez Boga przyjęcia ofiar za grzech, natomiast ofiary spokojne – nasze śluby poświęcenia, podejmowane i wypełniane. W czasie Wieku Ewangelii Bóg manifestuje przyjęcie ofiary Jezusa za grzech przez służbę Jezusa w postaci pouczania, usprawiedliwiania, uświęcania (zarówno człowieczeństwa, jak i nowego stworzenia) oraz wyzwalania nas.
(19) Sabat jest typem naszego odpoczynku usprawiedliwienia w wierze, jako błogosławieństw Tysiąclecia poczytanych nam przez wiarę. Pascha 14 Nisan reprezentuje śmierć Chrystusa, przyswajanie sobie przez nas jej korzyści w usprawiedliwieniu oraz uczestniczenie z Nim w ofierze za grzech. Siedem dni święta Paschy reprezentuje różne, zwłaszcza radosne, doświadczenia chrześcijańskiego życia w czasie siedmiu okresów Wieku Ewangelii, przy czym pierwszy i ostatni dzień świętego zgromadzenia reprezentują dwa okresy żęcia. Na Wiek Ewangelii Pięćdziesiątnica reprezentuje nasz przywilej w Duchu Świętym (spłodzenie, ożywienie, rozwój, wzmocnienie, równoważenie, krystalizację i narodzenie). Nów księżyca siódmego miesiąca na Wiek Ewangelii wydaje się reprezentować nasze przywileje w odniesieniu do miłości bezinteresownej, siódmej łaski w dodawaniu św. Piotra (2Piotra 1:5-7) oraz siódmej łaski w logicznej, lecz niespisanej kolejności dwunastu łask pokazanych w drogocennych kamieniach napierśnika najwyższego kapłana oraz w kamieniach murów Nowego Jeruzalem. Dzień pojednania na Wiek Ewangelii reprezentuje doświadczenia ofiary za grzech Chrystusa, Głowy i Ciała, a nie ich dzieło pojednywania w Tysiącleciu. Święto namiotów (mieszkania w kuczkach) na Wiek Ewangelii reprezentuje