Epifaniczny tom 8 – rozdział 10 – str. 723
Trąby i marsze Wieku Ewangelii
że ponieważ istotą prawdziwego poświęcenia jest miłość bezinteresowna, szafarska doktryna Kościoła baptystów jest wyrazem Boskiej miłości. Gdy wodzowie z utracjuszy koron zaczęli ofiarować swą antytypiczną czaszę, misę i łyżkę na temat odnośnej doktryny, wkrótce zyskali towarzystwo stale rosnącej liczby zwolenników, którzy podejmowali polemiki udzielające poparcia swym przywódcom, atakując nominalne chrześcijaństwo, kościelnictwo wyznawców państwowych kościołów w różnych europejskich krajach, ponieważ pozycja nominalnego chrześcijanina w tamtych czasach oznaczała zewnętrzne członkostwo w państwowym kościele. Przyłączali się do tej polemiki zarówno w sposób obalający, jak i naprawiający, chociaż przedstawiali swą szafarską naukę także z punktu widzenia doktrynalnego i etycznego. Czyniąc to, byli antytypem podróżowania przez pokolenie Dana. Rozpoczęcie przez nich takiego postępowania jest antytypem rozpoczęcia podróży przez Dana; kontynuowanie przez nich tego postępowania jest typem kontynuowania podróży przez Dana; dokończenie przez nich tej drogi w ich następcach z Obozu Epifanii, docierających do warunków Królestwa, jest antytypem dotarcia przez Dana do Paran. Takie ich postępowanie głosiło i broniło Boskiego przymiotu miłości. Możemy tutaj zauważyć, że straszne prześladowania, jakie spotykały baptystów ze strony kościołów reformowanego, luterańskiego, rzymskokatolickiego, grekokatolickiego i episkopalnego oraz nękanie ich przez kościoły metodystów, campbellitów i adwentystów jest antytypem cierpień, jakie Rachel oraz dzieci jej służącej doznawały ze strony Lei i jej służącej. Szczegóły na temat antytypicznego Dana podane są w rozdziale VII.
(54) Werset 26 zwraca naszą uwagę na podróżowanie przez Aszera (szczęśliwy, mający szczęście), którego księciem był Pagiel (interwencje Boże), syn Okrana (dokuczliwy, kłopotliwy). Jak zauważyliśmy w rozdziale VII, pokolenie Aszera jest typem Kościoła metodystów. Aszer był drugim synem służącej Lei. Ten typiczny fakt oznacza, że są oni mniej oddaleni od ducha Maluczkiego