Epifaniczny tom 8 – rozdział 10 – str. 727
Trąby i marsze Wieku Ewangelii
był synem służącej Racheli tłumaczy, dlaczego jego antytyp posiadał tak wiele prawdy, co zdradza jego bliski związek z Maluczkim Stadkiem. Ze smutkiem musimy powiedzieć jednak, że unitarianie-uniwersaliści bardzo daleko odeszli od pierwszych kapłańskich nauk. Odrzucają nawet okup jako równoważną cenę, a w swym wyższym krytycyzmie jako denominacja stoją na czele ruchów niedowiarstwa. Dla większości z nich Biblia jest nienatchnionym zbiorem ksiąg, najczęściej błędnych. Większość z nich zaprzecza niepokalanemu poczęciu naszego Pana. W swej części uniwersalistycznej wierzą w zbawienie wszystkich ludzi i diabłów, łącznie z szatanem. Wśród denominacji protestanckich są obecnie najbardziej oddaleni od prawdy. Bratem z Maluczkiego Stadka, który trąbił na alarm na temat jedności jednego Boga miłości, w przeciwieństwie do trójcy, był Michał Serwet. Urodził się jako Hiszpan, ale większość swego dorosłego życia spędził we Francji. Był członkiem świty Karola V w czasie sejmu w Augsburgu w roku 1530, gdy luteranie przedstawiali swe (augsburskie) wyznanie wiary. Serwet, cesarski dworzanin, musiał praktykować sporo dyplomacji w swych kontaktach z rzymskokatolikami i protestantami. Żywo interesował się polemikami tamtych czasów, lecz poza podzieleniem się z kilkoma bliskimi przyjaciółmi najczęściej zatrzymywał swe poglądy dla siebie, ponieważ były one równie przeciwne poglądom innych protestantów co rzymskokatolików. Cztery z jego nauk, jak wspomnieliśmy powyżej, były bowiem przeciwne czterem doktrynom, które są „ich podobieństwem po całej ziemi” (Zach. 5:6) – trójcy, nieśmiertelności, wiecznych mąk i próby, ograniczonej do tego życia. W tych czterech wielkich błędach większość protestantów oraz wszyscy greko i rzymsko-katolicy są do siebie wzajemnie podobni – są „ich podobieństwem po całej ziemi”. W roku 1531, w wieku 20 lat, wydał książkę Błędy na temat trójcy. Rok później wydał poprawioną wersję tej książki, odpowiadając w niej na zarzuty stawiane jej pierwszemu wydaniu. Ponieważ prawie nikt nie zareagował na jego poglądy, opuścił świtę cesarza i udał się do Francji. Z powodu krańcowego