Epifaniczny tom 1 – rozdział 8 – str. 511
Pogańskie fałszywe poglądy na temat Boga
powstaje w wyniku rytmu słów, któremu często towarzyszy rym, poezja hebrajska powstaje między innymi w wyniku rytmu myśli, w wyniku czego ta sama myśl powtarzana jest innymi słowami, co zwane jest paralelą. A zatem wyrażenie „Duch Święty zstąpi na cię” oznacza to samo co „moc Najwyższego zacieni cię”, co jednocześnie jest definicją tego wyrażenia. Fragment ten dowodzi zatem, że Duch Święty oznacza moc, wpływ Boga. Łuk.24:49 nazywa Ducha Świętego „mocą z wysokości”, co także potwierdza pierwsze znaczenie naszej definicji. Podobnie czyni Jan 20:22,23: „A to rzekłszy [Jezus] tchnął na nie i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego [moc; następne słowa wskazują, że ta moc była świętą mocą ogłaszania przez rzeczników Boga odpuszczenia grzechów pokutującym wierzącym oraz zatrzymania grzechów nie pokutującym]. Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którymkolwiek zatrzymacie, są zatrzymane”. Innymi słowy, ponieważ Chrystus przez Swą śmierć miał dostarczyć ceny okupu jako podstawy odpuszczenia grzechów, u Jana 20:22,23 udzielił uczniom świętej mocy występowania jako Jego przedstawicieli w ogłaszaniu podstawy i warunków odpuszczania lub zatrzymywania grzechów, informując zainteresowanych o tych dwóch faktach. Jeśli kiedykolwiek przed Zielonymi Świątkami (kiedy to Duch Święty po raz pierwszy komukolwiek z upadłego rodzaju Adama został udzielony w znaczeniu duchowego usposobienia – Jan 7:39) mowa jest o Duchu jako działającym w naturze lub w odniesieniu do upadłych ludzi, jest to zawsze w znaczeniu świętej mocy wpływu Boga. Wynika to z Jana 7:39, ponieważ wykazuje on, że przed zielonymi Świątkami Duch na żadnym ani w żadnym upadłym człowieku nie znajdował się w takim znaczeniu, jak po Zielonych Świątkach.
Drugim znaczeniem słów Duch Święty jest usposobienie Boga w Nim samym oraz w innych, tzn. w tych, którzy są w harmonii z Jego usposobieniem, Jego Duchem. Jest on