Epifaniczny tom 2 – rozdział 7 – str. 375
Drugi dzień twórczy – rozpostarcie
rozdzieliło wody na Ziemi od wód w pierścieniach ponad rozpostarciem, co przestrzeń ta stopniowo czyniła dalej tak długo, jak długo pozostawał tam którykolwiek z nich. Należy także zauważyć, że nasz pogląd na temat rozpostarcia jest naturalnie prawidłowy, a to na podstawie faktu, że w w. 8 Bóg nazwał to rozpostarcie niebem, która to nazwa jest właściwa dla tej przestrzeni przez cały czas znajdowania się nad nią pierścieni, a także po opadnięciu ostatniego z nich. W. 8 właściwie może zakończyć opis dzieła drugiego dnia słowami:: „I stał się wieczór [pierwsze początki], i stał się zaranek [stopniowy rozwój], dzień drugi”.
Potem rzekł Bóg:
Niech będzie rozpostarcie w pośrodku wód,
a niech dzieli wody od wód.
I uczynił Bóg rozpostarcie;
uczynił też rozdział między wodami, które są pod rozpostarciem;
i między wodami, które są nad rozpostarciem;
i stało się tak.