Epifaniczny tom 2 – rozdział 8 – str. 387
Trzeci dzień twórczy – suchy ląd, morze, roślinność
„Zanim góry były założone [w swych miejscach po podniesieniu spod bezbrzeżnego oceanu Ziemi]
i powstały wzgórza [spod wszechobecnego oceanu].
Gdy jeszcze nie uczynił ziemi [suchego lądu w przeciwieństwie do morza]
i pól i, pierwszych brył gleby [w. 25,26 podają negatywny opis warunków sprzed trzeciego twórczego dnia] (… )
Gdy morzu wyznaczał granice [w czasie jego twórczego dnia],
aby wody nie przekraczały jego rozkazu [wyrażonego w akcie zgromadzenia ich w morza, do których na zawsze je ograniczył];
gdy kładł podwaliny ziemi [sprawiając, że pojawiła się ona ponad wodami i na zawsze tam pozostała]”.
Inny bardzo piękny poetycki opis tego dzieła znajdujemy u Ijoba 38:4-11 [który zacytujemy z Biblii Gdańskiej – przypis tł.]:
„Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi [dzieło twórcze dotyczące Ziemi od początku aż do pojawienia się suchego lądu otrzymało odpowiednią podstawę]?
Powiedz, jeśli masz rozum.
Któż uczynił rozmierzenie jej [gdy Bóg wyznaczał miejsce morzu i lądowi]? Powiedz, jeśli wiesz;
albo kto sznur nad nią rozciągnął [dokładnie wyznaczył jej granice]?
Na czym są podstawki jej ugruntowane [na prawach grawitacji]?
Albo kto założył kamień jej węgielny [prawdopodobnie pierwotną skorupę]?
Gdy wespół śpiewały gwiazdy [aniołowie] zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
Któż zamknął drzwiami morze [ograniczył je do jego sfery],