Epifaniczny tom 2 – rozdział 8 – str. 392
Trzeci dzień twórczy – suchy ląd, morze, roślinność
upierzony, kwiecisty, rozwidlony, złoty, włochaty, islandzki, indyjski, irlandzki itp. Mamy niezliczone ilości rodzajów chwastów, które z reguły można uważać za wrogów innych roślin oraz człowieka i zwierząt, choć niektóre odmiany mają cenne zastosowanie pokarmowe, medyczne lub inne. Większość z nich jednak to część klątwy (1Moj. 3:18). W tych trzech rodzajach traw z pewnością istnieje ogromna ilość piękna. Ich kształty w wielu przypadkach przejawiają wiele piękna, jak i ich budowa, odcienie kolorów, liście i źdźbła. Często można w nich dostrzec delikatność formy, struktury, kształtu i koloru. Większość ich odmian jest pożyteczna: niektóre jako pożywienie, inne jako wzbogacenie gleby przez wiązanie azotu, który pobierają z powietrza, a jeszcze inne jako oczyszczające powietrze z trucizn. Nawet chwasty wzbogacają glebę azotem, choć często wykradają bogactwo gleby bardziej użytecznym roślinom, potrzebne im dla lepszego wzrostu. W istotnych częściach składowych i wzajemnych powiązaniach istnieje mniejsze lub większe podobieństwo. Wszystkie one posiadają organizm, zasadę życia ożywiającą ten organizm i sok będący ogniwem łączącym organizm z zasadą życia, tak jak u zwierząt ogniwem łączącym ich organizm z zasadą życia jest krew. Organizmy traw, mchów i chwastów są tak wspaniałe, że ich budowa dowodzi elementu planowania i inteligencji w ich stworzeniu, przez co sugerują one istnienie celowego i inteligentnego Stwórcy. Tak więc nawet tak przyziemna rzecz, jak źdźbło trawy swą budową i złożonością potwierdza realność istnienia Boga.
Opuszczając trawiaste formy roślinnego świata, przechodzimy obecnie do jego wyższych form. Nie próbując wyznaczać linii granicznej między światem roślin a światem drzew poza stwierdzeniem, że te ostatnie zbudowane są z drewna, podczas gdy te pierwsze z roślinnych materiałów miększych od drewna, chociaż w niektórych przypadkach trudno jest stwierdzić, do której sfery należą pewne ich przykłady –