Epifaniczny tom 2 – rozdział 8 – str. 393
Trzeci dzień twórczy – suchy ląd, morze, roślinność
każdy w zasadzie bez dokładnej naukowej definicji jest w stanie rozpoznać, do której z tych sfer należą dane okazy. Na pewno nie określa tego wielkość, ponieważ w karbonie, który pokrywa się z trzecią epoką, niektóre paprocie osiągały wysokość od 15 do 24 metrów, czego dowodem są ich skamieliny. W istocie rzeczy, jak dowodzą tego pozostałości skamielin, roślinność była zdecydowanie bardziej obfita, a drzewa o wiele wyższe i większe w obwodzie. Grubość niektórych pokładów węgla, które nie zdradzają żadnych śladów połączeń w ich obrębie, czego należałoby się spodziewać, gdyby warstwy drzew zostały złożone na innych ich warstwach – wydaje się sugerować, iż są one „szkieletami” pojedynczych drzew. Fakt, że między wyższymi i niższymi warstwami żył węgla można znaleźć warstwy piasku, gliny i żwiru oznacza, że po niższych warstwach przetaczały się potoki wód, zostawiając na nich właśnie takie pozostałości, na których z kolei składane były kolejne drzewa itp. Nie powinniśmy też wyciągać wniosku, że proces odkładania naszych złóż węgla był ograniczony do trzeciej epoki, karbonu, ponieważ można je także znaleźć w wyższych warstwach. To również w tym okresie oraz okresach następnych ogromne ilości gazu zostały pochwycone i uwięzione między niższymi warstwami a nowo tworzącymi się warstwami powstałymi z opadających pierścieni. W czasie tego okresu oraz niektórych następnych, silnie nasycona węglem woda, w której znajdowały się wszelkie rodzaje odpadów, łącznie z drewnem i roślinami nasyconymi węglem, została pochwycona i uwięziona między warstwami, a z czasem zmieniła się w ropę naftową. To właśnie z tych „więźniów” czerpiemy nasze zapasy ropy i gazu ziemnego. Tak więc widzimy, że wybujały wzrost roślin i drzew tamtych czasów okazał się dla nas pożyteczny – „dobry”. Wszystkie Jego dzieła są dobre.
Podobnie powszechne, jak trawy są rośliny („ziele”) świata roślinnego. Prawdę mówiąc, tak jak trawę, znajdujemy je wszędzie na Ziemi z wyjątkiem obszarów jałowych,