Epifaniczny tom 8 – rozdział 7 – str. 480

Ofiary Książąt Wieku Ewangelii – dok.

W napierśniku, co pierś skrywa
I bezpiecznie nań spoczywa
Klejnoty widać wydobyte.

Ametyst, onyks są w ozdobie,
A każdy znaki ma na sobie.
Widać, że Boską ręką ryte.

Szafiry tworzą gromadkę wspaniałą
Niebiańską skrząc się chwałą
Niczym z kryształów sklepienie zrobione.

Rubin z topazem się zlewa wspaniale
W tej nieskończonej chwale
Bezpiecznie na piersi miłości złożone.

Szmaragd i beryl rzucają czyste
Kolory, które bardziej są wyraziste,
Gdy z jaspisu łączą się promieniami.

Chryzopraz niczym szata królewska
Lśni jak gwiazda ognista, niebieska,
Jak dusza, która w uwielbieniu ma zamiłowanie.

Kto miłość i ból zmierzyć potrafi ukryte
Pod objawionym skarbem znamienitym,
Gdzie jeden od drugiego świeci wspanialej?

Na piersi Swej Najwyższy Kapłan je trzyma,
Na Swym ramieniu, spójrz, je ma,
Na zawsze przed Ojca oczami, w chwale.