Epifaniczny tom 2 – rozdział 5 – str. 306
Chaos
z naszą definicją: „Ciemność była nad przepaścią [głębią -akwenem, jaki pokrywał całą Ziemię, zanim w trzeciej epoce stwarzania wody zostały zgromadzone w taki sposób, że mógł pojawić się ląd (1Moj. 1:9,10), który poprzednio był pokryty wodą (1Moj. 1:2)]”. „Źródła wielkiej głębi zostały otworzone [wody nad firmamentem (rozpostarciem – 1Moj. 1:7) były źródłem całej wody na Ziemi z wyjątkiem tej, która zajmowała miejsce rozpostarcia zanim ono powstało; wody te kolejno spadały, gdy Ziemia ostygła dostatecznie, by pozwolić na ich kolejne opadanie. Każdy opad z tych źródeł powiększał głębię na Ziemi, aż w końcu ostatni z nich spadł za dni Noego, prowadząc do potopu (1Moj. 7:11; 8:2)]”.„Błogosławieństwa przepaści leżącej głęboko [pod niebiosami, co dowodzi, że nie są to przestrzenie międzyplanetarne czy międzygwiezdne, lecz morze (1Moj. 49:25)]”. „Przepaści okryły je (…) zsiadły się [niejako] otchłanie [chodzi tutaj o Morze Czerwone okrywające Egipcjan i Morze Czerwone przeistaczające się jak gdyby w rafę z powodu wiatru, który odkrył jego dno (2Moj. 15:5,8)]”. „Albowiem Pan, Bóg twój, prowadzi cię do ziemi (…) źródła i przepaści [przepaści te odnoszą się do mórz i jezior w Palestynie i obok (5Moj. 8:7)]”. „Ze źródeł z ziemi wynikających [podana jest tutaj ta sama myśl co w 1Moj. 49:25 (5Moj. 33:13)]”. „Przepaść mówi: Nie ma jej we mnie [ani literalne, ani symboliczne morze (ludzkość w stanie buntu i nieograniczona religią) nie posiada mądrości rządzącej wszechświatem, czego dowodzą równoległe słowa w tym wersecie (Ijob 28:14)]”. Czy „po dnie przepaści przechodziłeś się [paralela tego wersetu także dowodzi, iż chodzi o morze (Ijob 38:16)]”. „Wierzch przepaści zamarza [tutaj chodzi o całkowicie zamarznięte jezioro (Ijob 38:30)]”. „Zdaje się [klasie niewiary], iż przepaść ma siwiznę [Lewiatan, szatan (w.1-34; Izaj. 27:1) przez teorię ewolucji przekonał klasę niewiary, że zbuntowana ludzkość – morze – liczy miliony lat (Ijob 41:23)]”.