Epifaniczny tom 2 – rozdział 5 – str. 325
Chaos
niezmienną gwarancją Boga, że społeczeństwo nigdy więcej nie będzie zniszczone potopem, ponieważ brakowało odpowiedniej ilości wody, by stworzyć chmury dla powstania powszechnego potopu (1Moj. 9:8-17). Co więcej, wielkie zmiany klimatyczne, jakie nastąpiły zaraz po potopie (1 Moj.8:22), musiały mieć jakąś odpowiednią przyczynę, za którą uważamy przerwanie cieplarnianego stanu Ziemi w związku z opadnięciem wodnego pierścienia. Proces fermentacji, którego Noe nie był świadomy i który był przyczyną jego mimowolnego upicia się, był spowodowany zmianami klimatycznymi wywołanymi tą samą przyczyną: opadnięciem wodnego pierścienia, który otaczał Ziemię (1Moj. 9:20, 21). O tym samym świadczy wielkie i nagłe skrócenie po potopie czasu ludzkiego życia. Do tego wszystkiego wystarczy jeszcze tylko dodać, że w syberyjskim lodzie znaleziono kilka antylop i innych zwierząt z niestrawioną trawą w żołądku, co wskazuje na nagłą śmierć w wodzie, po której nastąpiło natychmiastowe zamarznięcie w stałym lodzie, w którym tak jak w lodówce antylopy oraz trawa zostały zachowane nietknięte przez ponad 4300 lat. Wszystkie te fakty dowodzą nie tylko prawdziwości potopu, lecz także i tego, że Ziemię otaczał pierścień wody i że opadł on po sześciu innych składających się z ciał stałych, gazowych i kwasów, które utworzyły sześć wielkich warstw skalnych, których najlepszym przykładem jest Wielki Kanion.
Kolejny fakt potwierdzający teorię pierścieniową to pojawienie się Słońca, Księżyca i gwiazd dopiero po upływie trzeciego twórczego dnia. Wielu błędnie odczytuje Słowo Pana z 1 Moj. 1:14-18 jako dotyczące stworzenia Słońca, Księżyca i gwiazd w czwartym dniu twórczym. Taką interpretacją sprawiają oni oczywiście to, że w.14-18 przeczą w.1, gdzie stworzenie niebios, łącznie z naszym Słońcem, Księżycem i gwiazdami, jest przedstawione jako mające miejsce przed