Epifaniczny tom 2 – rozdział 5 – str. 340
Chaos
atmosfery w drugim dniu wiąże się ze stworzeniem oddychających istot trzy dni później, w piątym twórczym dniu (w. 20-24); podobnie, pojawienie się lądu trzeciego dnia (w. 9-13) powiązane jest z pojawieniem się zwierząt lądowych trzy dni później, szóstego twórczego dnia. W każdym przypadku zależność ta jest związkiem przygotowania i spełnienia. Także potrójny podział twórczych dni po dwa jest naukowy. Światło i powietrze pojawiły się kolejno w pierwszym i drugim dniu; pojawienie się ziemi i nieba miało miejsce trzeciego i czwartego dnia; pojawienie się niessaków i ssaków nastąpiło w piątym i szóstym dniu. Tak więc związek i przygotowanie pokazane jest w podwójnym podziale na trzy dni, a postęp w potrójnym podziale po dwa dni. Wszystkie fakty przyrody zgadzają się z tym porządkiem w obydwóch metodach podziału sześciu twórczych dni. Także relacja każdego kolejnego dnia spośród sześciu wykazuje logiczny i progresywny rozwój, a każdy dzień jest postępem wobec dnia poprzedniego, a jednocześnie przygotowaniem na dzień następny, i to w sposób potwierdzony przez każdy naukowy fakt, jaki został odkryty.
Gdy dobrnęliśmy już do końca pierwszej części naszego tematu – stworzenia przed sześcioma twórczymi dniami – dobrze będzie jeśli dokonamy przeglądu tego, co już przebadaliśmy, a to w celu odświeżenia w umysłach zasadniczych elementów dotychczas omówionego tematu. Rozpoczęliśmy od pewnych ogólnych uwag na temat stworzenia w dość szczegółowej analizie, najpierw odróżniając biblijny i wyznaniowy pogląd o stworzeniu, cytując wiele wersetów pod siedmioma nagłówkami na temat dwóch znaczeń stworzenia – procesu i produktu, obalając pogląd, że stworzenie oznacza uczynienie czegoś z niczego i dowodząc, iż oznacza ono tworzenie nowych rzeczy z poprzednio istniejących. Ta ostatnia myśl została udowodniona tekstami Starego Testamentu,