Epifaniczny tom 2 – rozdział 6 – str. 348

Pierwszy dzień twórczy – światło

takie jak dźwięk, ciepło, elektryczność i magnetyzm, dowodzi, iż jest ono substancją. Powyższą tezę potwierdza także i to, że oddziałują na nie różne formy energii, takie jak grawitacja i magnetyzm. Fakty te wystarczą na dowód tego, że światło jest substancją.

      Oczywiste jest, że światło jest substancją duchową, w odróżnieniu od materii, ponieważ jest ono siłą, energią pochodzącą z substancji duchowych lub materialnych. Zauważyliśmy już, że substancje duchowe w mniejszym lub większym stopniu przenikają materię, np. zasada życia przenika powietrze, protony przenikają elektryczność, ciepło przenika węgiel itp. Wszystkie one są substancjami duchowymi ściśle związanymi z tym, co materialne. Podobnie światło przenika substancje świecące. Tak jak te pierwsze na różne sposoby mogą być oddzielone od materii, którą przenikają, tak i światło może być oddzielone od substancji materialnych lub duchowych, z którymi się łączy. Stwórcy podobało się uczynić takie połączenie substancji duchowych i materialnych dość powszechnym zjawiskiem w naturze. Tym, co odróżnia światło od innych substancji duchowych, jest jego jasność. Zasada życia ożywia, protony energetyzują, ciepło ogrzewa, ogień spala, różne promienie przenikają w sposób widzialny inne ciała, eter działa jako środek, przez który przemieszcza się światło i ciepło i przez który powstaje elektryczność i magnetyzm, a promienie radiowe łączą; funkcją światła natomiast jest rozjaśnianie. Często definiuje się je jako coś, dzięki czemu siatkówka oka widzi. Ci, którzy je tak definiują, zwykle zaprzeczają, że istnieje ono poza okiem. Tak więc światło nie jest dla nich rzeczą samą w sobie, lecz wytworem, wymysłem wzroku. Chociaż nasza zdolność widzenia jest pobudzana przez światło i nie możemy bez niego widzieć, tzn. bez światła nie ma widzenia, to jednak światło jest rzeczywistą energią, która istnieje niezależnie od wzroku. Innymi słowy, gdyby w ogóle nie było wzroku, światło i tak istniałoby, ponieważ jest ono substancją, która posiada rzeczywiste niezależne

poprzednia stronanastępna strona