Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 63
Świat Ducha
w jedno [hen – rodzaj nijaki]”. Tak więc jedność, o którą Jezus modlił się dla swoich, jest tą samą jednością, jaka istnieje między Ojcem i Synem. Nie jest to jednak jedność równości, ponieważ cały lud Pana nie jest równy ani w tym życiu (1 Kor. 12:28-30; Efez. 4:11), ani w przyszłym (Mat. 19:28; Obj. 21:14; Mar. 10:40; Łuk. 19:17,19; 1 Kor. 15:41,42). Skoro zatem jedność między Ojcem i Synem jest tego samego rodzaju, co jedność między wiernymi, nie może to być jedność równości, lecz ducha, celów, zamierzeń i dzieła. Tak oto objawiają się fałszywe podstawy, na których opiera się omawiany błąd.
Wyraźne wersety traktujące o przedludzkiej relacji naszego Pana wobec Ojca dowodzą Jego zależności od Ojca oraz nierówności wobec Niego. Stosownym jest tutaj Filip. 2:6,7. Cytujemy według Amerykańskiego Przekładu Poprawionego: „Który [Logos] istniejąc w kształcie Bożym [tzn. w stanie egzystencji jako istota duchowa], nie poczytał sobie tego za rzecz pożądaną równym być Bogu [co w swej ambicji uczynił Lucyfer – Izaj. 14:10-14]. Ale [zamiast knuć uzurpowanie sobie równości z Bogiem, co uczynił Lucyfer, zrobił coś przeciwnego, ponieważ] wyniszczył samego siebie [z przedludzkiej natury, chwały i urzędu itd.]”. Mamy tutaj wyraźnie wykazane, że istniejąc jako przedludzki Logos, jako potężna istota duchowa, uważał siebie za podległego Bogu i unikał przykładu szatana aspirowania do równości z Bogiem. Werset ten potwierdza zatem Jego nierówność wobec Boga. Wychowywanie Go przez Boga w Jego przedludzkim istnieniu potwierdza, iż był niższy od Boga (Przyp.8:30), a posiadanie Go [przez stworzenie ] przez Boga i uzyskanie wtedy od Boga istnienia i wyniesienia (Przyp. 8:22.23) dowodzą Jego przedludzkiej niższości wobec Ojca; Stwórca, Właściciel (Pan) oraz Promujący jest bowiem zawsze wyższy od tego, który jest stwarzany,