Epifaniczny tom 2 – rozdział 2 – str. 80
Świat Ducha
i 1 Piotra 1:11 to inne wersety dowodzące, iż był On głównym posłańcem przekazującym objawienia Starego Testamentu. Inni aniołowie pomagali Mu jednak w tych czynnościach, jak widzimy to na przykładzie przekazywania wszystkich zarysów Przymierza Zakonu (Dz.Ap. 7:53; Gal.3:19). Inny godny uwagi przykład anioła pomagającego Mu w tej czynności to Gabriel, który udzielił Danielowi wielu objawień (Dan. 9:20-27; 10:4-12:13). Najważniejsze z takich objawień, jak pokazują to powyższe cytaty, przychodziły poprzez przedludzkiego Logosa. Tak więc większość objawień Starego Testamentu została podana przez Boga za Jego pośrednictwem. Inni aniołowie najwyraźniej pomagali Mu tylko wtedy, gdy bardziej naglące sprawy wymagały Jego uwagi gdzie indziej, co można zauważyć w przypadku zajęcia się przez Niego królem Persji (Dan. 10:13,21), by umożliwić Gabrielowi skontaktowanie się z Danielem. Należy podkreślić, że z oczywistych powodów Gabriel został także użyty do odwiedzin u Zachariasza, Marii i Józefa w związku z karnacją Logosa (Łuk. 1:19,26; 2:10; Mat. 1:20; 2:13,19,22). Tą uwagą kończymy nasze omówienie przedludzkiego Logosa.
Po omówieniu Logosa, naszego przedludzkiego Pana, Jezusa Chrystusa jako pierwszego stworzenia Boga oraz jako Narzędzia, przez które Bóg stworzył całe pozostałe stworzenie, w naszym temacie przechodzimy obecnie do tej części stworzenia, na którą składają się pozostali stworzeni mieszkańcy duchowego świata, których zwykle nazywamy aniołami. Hebrajskie słowo oznaczające anioła – maloch – oraz greckie słowo oznaczające anioła – aggelos (wymawiane angelos), z którego pochodzi angielskie słowo angel – oznacza posłaniec, bez względu na to, czy chodzi o posłańca duchowego, ludzkiego czy nieożywionego. Ponieważ nikt nie kwestionuje, iż słowa te oznaczają istoty duchowe, które są Boskimi posłańcami, nie będziemy na potwierdzenie tego